Dalya

5.Bölüm

Lanet olası alarm sesiyle yerimden kalktım saat sabahın 4 düydü ama ben ancak hazırlanırdım.

Hemen ayağa kalktım ve banyoya girdim rutin işlerimi hallettim. Ve banyoya girdim banyodan çıktıktan sonra bakımı mı yaptım ve giyinme odama girdim dün kendime hazırladığım kombini elime aldım ve baktım

Güzeldi bence hemde rahattı saçlarımıda tepeden bir at kuyruğu yaptım. Orası çok sıcak bildiğim üzere bu yüzden aşırı beni bunaltıcak şeyler giymiyordum.

Makyaj masama geçtim aslında ben makyaj çok yapmam sadece özel günlerde birazcık yapardım zaten annemde asla makyaj yapmama izin vermezdi kendiside yapamazdı.

Nedeni ise doğal güzelliğimi kaybetmemi istemiyordu. Zaten bunu hatırlıyınca ayağa kalktım. Makyaj yapmayacaktım.

Hazırdım saat 5.00 di daha yeni bende ayaklarım benden bağımsız boy aynasının karşısına getirdi beni,kendime aynada bakmaya başladım.

"Dalya sen misin bu gerçekten bence sen çirkin ördek yavrusunun tekisin bu sen olamazsın gözlerin seni kandırıyor. Sence sen bu kadar güzel misin? İnsanlar seni böyle gördüğünü mü düşünüyorsun? Seni aptal" dedim kendi kendime ama

Ben kendim söylemiyordum iç sesim kendisi konuşuyordu ben onu dinliyordum.

"Ama gözlerim beni neden yanıltsın asıl sen yalan söylüyorsun ben çirkin değilim" dedim

"Hayır sen çirkinsin Dalya yoksa annen neden arkadaşlarının olmasına izin vermiyor seninle dalga geçmesinler diye değilmi yoksa hiç kimse çocuğunun arkadaşlarının olmasını engellemez yani doğru söylemiyorsam bana doğrusunu söyle" dedi iç sesim

"Ama ben çirkin değilim annem beni insanlardan korumak için arkadaşlarımın olmasını istemiyor sen yanlış söylüyorsun" dedim

"Dalya ben senin içinde sakladığın sesinim sana yalan söylemem ben senin kaybolan benliğinim Dalya bana inan" diyordu neden konuşuyordu ki

Bu ses gitmek istiyordum ama ayaklarım yere çivilenmiş gibiydi gidemiyordum. "Yalan söylüyorsun işte sana inanmıyorum" dedim sesim azcık yüksek çıkmıştı.

"Dalya senin bu hayattan kurtulmanı istiyorum bak orada cam var oradan aşağı atla zaten kimse seni sevmediği için sen öldüğünde kimse üzülmez değil mi orada baban var ölünce babana ulaşacaksın Dalya hadi bak çok kolay olacak bundan emin ol" dedi iç sesim

Kafamı cama çevirdim güzel bir orman manzarası vardı güneş yeni yeni doğuyordu, gülümsedim galiba gerçekten babamın yanına gitsem şurdan atlayıp kimse beni sevmiyordu zaten atlasam yok olsam ne olur bana

Ama dur babam bana küser herzaman diyordu

Eğer 70 yaşına gelmeden ölürsen sana küserim diyordu ben babamın bana küsmesine dayanamam ki değil mi

Yavaş yavaş aynanın karşısından çıktım. Yatağa oturdum ve saatte baktım saat 6 olmuştu aşağı indireyim valizlerimi en azından.

Ayağıma spor ayakkabılarımı giydim ve valizimi eline aldım artık ne koyduysam içine neden bu kadar ağırdı ben hiç valizimi taşımadım ki herzaman korumalar alırdı arabaya yerleştiridi

Sırt çantamı sırtıma taktım zaten test kitapları yüzünden 10 kg rahat vardır bakım ürünlerinin olduğu çantayı valizime taktım.

Kapıdan yavaşça çıktım. Tamam sürüklemek kolaydı ama merdivenleri nasıl yapıcam çok merak ediyorum ama mecbur taşıyacaktım.

Valizi elime aldım her basamakta duruyordum "Allah belamı vermesin ya niye bu kadar eşya koyar insan sanki günde yirmi tane kıyafet değiştiricem mal" dedim ve indirmeye devam ettim