"Kirazın mevsimi değil ama tatmam lazım." diyerek dudaklarını dudaklarıma yaklaştırdı. Sıklaşan nefeslerim onun sakin nefeslerine karışırken, belime sıkıca sarılan parmaklarla tedirginliğim gittikçe artmaya başladı. Birisinin görecek olması korkuma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
13. Bölüm: Sırrın ortaya çıkışı
🍒
Aşk, rastlandığında yaşamak, kaybedildiğinde ölmeye yakın olmaktır. Gelişi ile lütuf olan bir hediyenin, gidişiyle cezaya dönüşme halidir.
"Kalkalım mı kızım?"
Bakışlarımı, derince yutkunduktan sonra karşımdaki kadına çevirdiğimde bana baktığını gördüm. Kendisi eline çantasını almakla meşguldü. "Gidelim." Dediğinde başımı onaylar anlamda salladım. Ben de çantamı alarak ayağa kalktığımda yediğimiz yemek zaten ödendiği için Suzan Hanımla mekandan çıktık. Arabaya yerleştiğimizde artık eve gideceğimizi, şoföre söylenen kelimelerle anlamıştım.
Kısa sürede eve geldiğimizde kapıyı aralayarak çıktım. Suzan hanıma bir şey istiyor musunuz? dercesine baktığımda sen gidebilirsin demesiyle elimdeki poşetle odaya doğru ilerlemeye başladım. Acilen anneme göstermem gereken bir kıyafet meselesi vardı. Odaya girdiğimde karşıma çıkan annemle hah diye mırıldandım.
"Ay anne. Suzan Hanım bana kıyafet aldı."
Bakışları elimde gösterdiğim elbiseye kaydığında gözleri kısıldı. Gülümsemesini bekledim ama öyle olmadı. "Amacı neymiş?" diye sorduğunda yutkundum ve elimdeki elbiseyi indirmek zorunda kaldım.
"Bana talip bulmuş." Diye mırıldandığımda direkt söylediğim kelimelerle gözleri fal taşı gibi açıldı.
"Ne demek talip bulmuş?"
"Yani annecim beni alışverişe yardım ayağına çağırıp, ağzımı didikledi."
Avucunu ağzına bastırarak şaşkın gözlerle bana bakmaya başladı. "Kimi bulmuş onu da söyledi mi bari?" dediğinde burun kıvırdı. Hiç hoşuna gitmediği buradan belli oluyordu. Tek hoşuna gitmeyen de annem olmayacaktı.
Başımı olumsuz anlamda salladım. "Yok, söylemedi."
"Sen ne dedin peki?"
Beklemeden yanıtladım. "Sevdiğim birisi var dedim."
Kaşları havalandı. "İyi bakalım, kendisi ayarlayacak başka bir kız bulsun."
"Uf anne oğlu beni seviyor haberi yok." Dediğimde gergince parmaklarımla oynadım. İnsanların arkasından iş çevirmek hoşuma gitmese de bunu isteyen bizzat bendim. Fakat Atahanla birbirimize alışmadan daha başka birisine söyleyemezdim. Sadece annem biliyordu, o da sırrımı en iyi tutacak kişiydi.
"Geç bakayım sen karşıma." Dediğinde elimi tutarak yatağa doğru çekiştirdi. Karşısına oturduğumda bakışları hafif üzülmüş bir halde bana bakıyordu. Sebebini bilsem de dudaklarından duymayı beklemek istemedim. Gerçekler yüzüme vurulsun da istemedim.
