black screen/siyah ekran

~sadece gözlerime bak~

12. Bölüm

~sadece gözlerime bak

~Taehyung'un anlatımı ile,

Aradan geçen birkaç gün ardından doktorlar beni taburcu etmişlerdi. Yeni taburcu olduğum ve bir bacağım kırık olmasından itirazlarıma rağmen Jeongguk beni kendi evine getirmişti.

Kalbi yüzü kadar güzeldi... Üstelik bu düşünceleri onun yatağında uzanıp düşünmek o kadar güzeldi ki...

Arabadan inerken bir eliyle onun yanında zayıf kalan belime diğer elini ise boynumu atıp beni kucakladı an düşündükçe, onu tanıdıktan sonra kozasından çıkan kelebeklerim uçuşuyorlardı.

Ahh... Jeongguk ben bastona tutunarak yürüyebilirim desem de beni dinlememiş ve beni kucağımda götürerek kendi yatağına uzandırmıştı.

Sadece arkadaş olduğumuzu söylüyordu ama bana bir arkadaştan fazlasını hissettiriyordu.
Senin biriciğin olacağım demişti bana ama o çoktan benim biriciğim olmuştu zaten. olamadığı tek şey sevgilim olmaktı. Çıkma teklifi etmek bu kadar zormuydu? Ya da doğru zamanı bekliyordu, belkide sadece utanıyordu ha?

Onu engelleyen neydi?

Beni sevmiyor olabilir miydi?

Yok canım beni sevdiğinden adım gibi eminim insan sevmediğine öyle bakmaz.

Bakamaz...

Gözler yalan söylemez.
Bazı duyguları ağzında geveleyip yokmuş gibi gösterebilirsin ama asla yok edemezsin...

Yada belki de en büyük yalancı saf sandığımız gözlerimizdir...

______

Bazı kokular insanın hoşuna gider zevki olur ama bazı kokular ihtiyaçtır. İhtiyacın vardır o kokuya. Benim ihtiyacım olan koku jeongguk'un kokusuydu... Sigara kokusuyla kirlenmiş olmasına rağmen orman kadar derindi ve okyanus gibi kendini o kokuya kaptırıyordun. Ferahlatıcı kokusu yastığına sinmişti bu yüzden psikopat gibi yastığın kokusunu içime çekiyordum.

Tam bu sırada kapı tıklandı. "Taehyung müsait misin?"
Sesiyle bile insanı tahrik edebilecek kadar kusursuzdu o.

"Evet müsaitim."

Sesimi duyunca kapıyı yavaşça açıp içeri girdi.

"Sana kıyafetlerimden vermek için geldim."

Onun kıyafetlerini giymek ha onun tapılasıca tenine değmiş olan kıyafetlerini giymek...
Düşüncelerim beni daha da heyecanlandırırken ısrar edeceğini bildiğimden hemen kabul etmemeyi tercih ettim.

"Teşekkür ederim ama idare ederim ben."

Sözlerimi duyunca çatılan kaşları ile,

"Ne demek idare ederim? İdare edebileceğini düşünsem buraya gelmezdim." Diyip kıyafet dolabını açıp onun geniş omuzlarına darp geldiğine emin oldum fakat ben de oversize bildiğim bir tişört ve üzerimden ve ihtimali olduğunu düşündüğüm bir şort verdi.

"İstersen giymene yardımcı olabilirim."

Bunu duyunca ister istemez utanmıştım.

"T-teşekkür ederim jeongguk ama kendim giyebilirim."

Ben kelimelerimi söylerken o bacağımın dibine oturup yüzünü bana çevirdi.

"Utanmana gerek yok, gerçekten." Diyip gülümseyince yüzüm kızardı o anki tipimi hayal bile etmek istemezken jeonguk konuştu "heey! Taehyung iç çamaşırını indirmeyeceğim sadece kıyafetini değiştirmene yardımcı olacağım." Diyip kıkırdadı. Utanıp başımı yere eğdiğimde ayağa kalkıp yanıma yaklaştı kulağımı doğru eğilip fısıldadı. "Ben mi çıkarayım?"

Dediğini duyunca ani bir refleks ile kafamı kaldırınca yüzlerimiz birbirine çok yakındı. Neredeyse burunlarımız birbirine değecekti. Gözlerim kahvelerinde kilitlenmişti. Öyle güzel bakıyordu ki ömür boyu o gözlere bakabilirdim ama ben gözümü utançla kırptığımda tüm büyüyü bozmuştum.

Kafamı geri çekip tişörtümü çıkarmak için elimi tişörtümü attığımda, jungkook ellerimi tutup havada sabitledi. Ardından yavaşça tişörtümü yukarı çekip çıkardı. Yarı çıplak vücuduma hayranlıkla baktığını görünce utanç duygusunu en zirvede yaşıyordum. Utandığımı fark edince yutkunup eşofmanı mı işaret etti. Fark edince hemen eşofmanımı dolgun kalçalarımdan aşağı indirmeye çalışıyordum ama kırık bacağım beni zorluyordu.

Jeongguk bunu fark etmiş olmalı ki yavaşça bana daha fazla yakınlaşıp eşorfmanımı iki yanından tutup sakin hareketler ile tenimde gezdirerek indiriyordu.

Eşofmanımın içinde Jungkook'un ellerinin tenimde süzülmesini hissetmek nefesimi kesiyordu. Eşofmanımı tamamen çıkardığımda sevdiğim adamı karşısında sadece boxer'la kaldığımı ve beni süzdüğünü idrak etmemle yatağın üzerindeki tişörtü almam bir oldu. JK bunu fark etmiş olmalı ki "o kadar mı utanıyorsun benden." Diyip sırıttı.

"Elimde değil." Dedim çekinerek daha sonra emanet gibi tuttuğum şortu elimden alıp yavaşça yukarı çıkardı. Alçıya alınan kısım dışında bütün bedenimi deli gibi hissediyordum. Sıcak dokunuşlarının kasıtlı olduğunu düşünmem bile sertleşmeme yetmişti şortu tamamen giydirdiğinde yüzünü yüzüme yaklaştırıp üzerine doğru eğilmişti. "Kendini bu kadar kasmana gerek yok." Diyip biraz daha yaklaşıp burunlarımızı sürtüştürdü.

Buna karşılık usulca gözlerimi kapattım bu açıkça beni öpmene izin veriyorum demekti. Ellerini yavaşça belime dolayıp beni kendine daha fazla yakınlaştırdıktan sonra dudaklarını dudaklarımla buluşturdu.

Yavaşça dudaklarımı ağzının içine çekip geri bırakıyor tutkulu bir şekilde öpüşüyorduk. Kısa süreli şoktan çıkıp ıslak öpüşlerine karşılık vermeye başlamıştım. Onu deli gibi arzuluyordum.

Tümüyle bana ait olmasını herşeyimle ona ait olmak istiyordum.

Öpüşleri, dokunuşları her bir yakınlaşması nefesimi keserken alt dudağımı emmeye başlamıştı buna karşılık üst dudağını emmeye çalışıyordum.

Nefeslerimiz kesildiğinde dudaklarını dudaklarımdan ayırdı. Daha sonra burnunu burnuma sürtüp "Ne diyeceğimi bilmiyorum." Dedi.

Bunu duyunca gülümsedim "O zaman bir şey deme sadece gözlerime bak çünkü ben huzuru gözlerinde buldum jeongguk."

Sözlerimi duyunca gülümseyip gözlerime kilitlendi ve,
"Huzuru bulman bu kadar kolay mı oldu?"

"Huzurumu yani seni ben bulmadım, en ihtiyacım olduğu zamanda tanrı bana seni getirdi."

"Söz veriyorum huzuru bulmak istediğim zaman gözlerini bulacağım Taehyung."

|12. Bölüm sonu|

Voeeewww bir günde ikinci yb yi de attım(ne büyük başarı)
Kaldı son iki bölüm ;\

Umarım beğenirsiniz sizleri seviyorum bangtanla kalın 💜

OMEN TONREM JK

Nisa kaçar 👊