"Siktir"

9

Okul başlayalı 1 ay olmuştu. Grupla iyice anlaştık baya benim kardeşlerim oldular. Rüzgar la ilişkimiz çok değişik arada bir kavga ediyoz arada bir çok iyi anlaşıyoruz. Çetin le bu ay sırasında aramız çok açıldı. İyice sessizleşti. Bense iyice konuşmaya başladım. Anlamıyorum ki ne oldu. Ailemle ilişki tamamen kesildi iyide oldu. Onların umrunda değilim zaten onlarda benim umrumda değil. Bu sırada 2 kere dövüşe katıldım. Bu sayede baya miktar param oldu işten ayrıldım,evimi 2 katlı bir yere taşıdım. Mutluyum ya gerçekten Özgürlük mutlulukmuş. Derin bir nefes aldım ve 10 kadar saydım ve verdim.

"Lan ekin kafamı şişirdin olum yeter beynim sulandı "
Ekin sustum işareti yaptı ve çetine bulaştı . Tövbe ya. Telefonum çalmaya başladı. Kim olabilirki bizi grup yanımda Rüzgar zaten basit basit aramaz. Telefona baktım numara kayıtlı değil.

" Kızım açsana " dedi Peşin bende sakince ayağa kalktım ve açtım.

" Alo "

" Alo" bir ana elim titredi telefon düşecek zannettim ama sıkıca tuttum. Burnum sızladı hayır olamaz ağlayamam. Babamdı arayan

"Kızım " Kızım ha kızım nerden aklına geldim acaba ne çıkarları olabilir ki benle

" Kızım deme bana asla "

" Tamam " derin bir nefes aldı ve verdi.

" Nerden buldun benim numaramı "

" Benim elim her yere uzanır bilirsin "

" Uzatma derdin ne "

" Bankadan para çektiğini biliyorum "

" Bil ilk zamandı artık çekmiyorum derdin ne konuya gel" herkes bana dönmüştü özellikle çetin öyle bir bakıyordu ki.

" Hesabına para yatırdım istediğin zaman çek "

" O parayı direk geri al senin parana ihtiyacım yok benim "

" Kızım öyle yapma"

"Kızım demeyi kes dedim sana ben senin kızın hiç olmadım duydun mu " ağlamaya başlamıştım ilk defa Çetin bana doğru yürümeye başladı tam telefonu alıyordu ki durmasını işaret ettim.

" Sana babalık yapmadım biliyorum bari gerçekleri söylememe izin ver " gerçekler?

" Gerçekler? " artık hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. Herkes şok olmuştu.

" Seren senin annen değil " dediğiyle kendimi kaybettim ve karanlık beni içine çekti.

***

Gözlerimi açmamla kapamam bir oldu ışık gözlerimi acıtmıştı . Yavaş yavaş gene açmayı denedim ve açtım bizim grup buradaydı. Hepsi etrafıma toplanmıştı. Ebrar Burağa yaslanmıştı Pelin ekine çetinse kafasını ellerinin arasına almış oturuyordu. Uyandığımı yeni farkettiler.

" Uyandı " Ebrar ın sesiydi. Sesi biraz pürüzlüydü.

Seren annen değil.

Gözyaşları benden izinsiz akmaya başladı. Neden ozman neden bana o kadar ağır laflar söyledi annemmiş gibi yaptı peki babam neden buna göz yumdu haberi yok muydu.

" Kuzum artık ağlama bak yeter harap ettin kendini" pelindi konuşan onunda gözleri şişmişti ağlamışlar mıydı? İlk defa böyle arkadaşlarım oluyor. Harap mı bu hayat git gide beni içine çekiyor du ağlamam çokmuydu.

" Baban geliyor " herkes aniden Çetine dönmüştü Ebrar kaş göz işareti yapıyordu.

" Ne babam mı? " babam mı geliyordu. Hayır istemiyorum hayır istemiyorum bu hayatıma da el attılar ben neden mutlu olamıyorum geçmişim neden peşimi bırakmıyor?