Eve dönüyorduk ve inanılmaz mutlu hissediyordum.
Hara konuşmaya başladığında durduk.
''Biz bu taraftan gidiyoruz.Seninle tanıştığımıza gerçekten memnun olduk, en kısa zamanda tekrar görüşelim.''
''Umarım görüşürüz.''
''Size iyi geceler!''
Bana dönüp göz kırptıktan sonra, Daesung'la gözden kayboldular.
Evet...Şimdi yalnızdık ve caddede öylece yan yana duruyorduk.
Şimdi ne yapmalıyız?
Ortamın yine garipleştiğini hissedebiliyordum.
''Yürüsene!''
''Anlamadım? Nereye?''
''Seni evine bırakacağım''
''O-oh.''
''Bir sorun mu var?''
Süper.
Şimdi ona ne söyleyeceğim?
Evimin yakınlarına gelmeni istemiyorum çünkü ailem seni görmemeli.
Özellikle babam senden hoşlandığımı biliyorken..
Cevap veremeyip, gerginlikle gözlerimi kırpmaya başladım.
''Hey..''
Bana iyice yaklaşıp, eliyle koluma dokundu.
''Yanlış bir şey mi söyledim? Rahatsız hissetmeni istememiştim.''
''Ne-? Ah, hayır, sorun yok.Gidelim.''
Yürümeye başladığımızda, az önceki garip davranışım yüzünden yine sessizlik oluşmuştu.
Her şeyi mahvettim.
''Sen eve nasıl gideceksin?''
Cevaplamadan önce güldü.
''Şoförüme haber verip onu parkta beklerim.Ve benim için endişelenmeyi kes, hyung olan benim değil mi?''
Belki de her şeyi mahvetmemişimdir?
Gülümsedim.
Zengin olduğunu gittiği okuldan anlamıştım ama bu kadarını gerçekten bende beklemiyordum.
Eve yaklaştığımızda iyice gerilmiştim.Ama ona ikinci kez garip hissettirmemek için kendime hakim oldum.Umarım ailemin bizi göremeyeceği kadar karanlıktır...
''Ehmm..İşte geldik, burası.Getirdiğin için teşekkür ederim.''
Gerginliğimi belli etmemek için her zamanki gibi gülümsedim.
''Sorun değil.''
Bana doğru eğildiğinde bir şeyi unuttuğumu farkettim.
''Oh, atkın hala bende hyung!''
Yavaşça çıkarıp ona uzattığımda gülümsedi.
''Bugün gerçekten eğlenceliydi hyung.''
''Evet, yakında yine yapalım.'' Tekrar utangaç haline dönmüştü.
''İçeri girmem gerekiyor.''
Gülümseyip bana sarıldı.
''İyi geceler Seungri.''
Kulağıma fısıldadığında havanın yeterince karanlık olmasını diledim.
''İyi geceler hyung.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love is...
Fanfictionİlk farkettiğinde 17 yaşındaydı. Dünyası yavaş yavaş parçalanmaya başladığında, Artık kimseye ait hissetmediğinde 17 yaşındaydı. Seungri bir daha asla değişemeyeceğini anladığında henüz on yedisindeydi.