Bir Yalnızlık Öyküsü

TESADÜFEN AŞK

Gecenin koynundan süzülen sabah, güneşine teslim olmuş. Almış unutları sırtına gözünü umutla açanlara selam eder gibi, çalıyor kapılarını.

kapılar yeni umutlar için açılırken benim kapım yerine telefonum çalıyordu. Sabahın bu saatinde kim arayabilirdiki beni.

İyi bir şey için çalmadığına emindim.

Hani bazen telefonunuz çaldığında kötü bir şey olacağını hissedersiniz ya işte öyle.

bende hissetmiştim. Arayanın kim olduğuna bile bakamadım. Elim telefonuma gitmedi, açmak istemedim.

yorgun bir yüreğin parçalanması için çalan alarm, çalar saatti sanki.

Sabahın bu saatinde her zaman aklımda olan birini arardım, günaydın demek sesini duyup gülümsemek için.

Telefonum çalarken, kalbimşn heyecandan çarpmasına neden olan sadece bir kişi vardı.Her aradığında aynı heyecanı

acemiliği yaşadığım biri.

Canım!

''Canım'' diye kaydetmiştim ismini çünkü o yaşadığımı hissettiren yaşam nedenimdi.

yıllar önce yanlış bir cevapsız çağrı sayesinde tanışmıştık.Telefonum iki defa çalmış,

kime ait olduğunu bilmediğim bir numara aramıştı.Yabacı numara takıntım olduğu için 5 dakika sonra merak edip aradım.

Ah o merak!

''Alo''

''Efendim''

''Beni aramıştınız kimsiniz''

''Çok özür dilerim,galiba yanlışlıkla aradım''

''Peki önemi yok iyi günler'' diyerek telefonu kapadım.

Aramızda kısa bir konuşma geçmişti ama konuşurken belli etmesemde sesinden etkilenmiştim.

Telefonu kapattıktan sonra numarasına bakarken buldum kendimi nasıl bir sesti o nasıl bir kibarlıktı.

Altı üstü telefon numarası insan neden uzun uzun bakarki

Sadece rakam sadece numara

İçime düşmüştü o ve sesi.

On dakika geçmiş On dakika geçmiş hiç tanımadığım birini düşünüp sebepsizce gülüyordum.

Aramayı düşünmedim belkide düşündüm bilemiyorum.Ama tekrar yanlışlıkla araması için ne kadar çok dua ettiğimi gayet

iyi hatırlıyorum.

Aradan bir gün geçti telefonuma numarasını kaydetmiştim. Hiç ümidim kalmamıştı numarasına bakarken gülmek yerine tam

tersi suratım asılıyordu.

Kızar gibi

Neye kızdığımı bile bilemiyordum ama kızıyordum.

Elime telefonu almış sebepsizce baktığım bir gece .

Biraz sarhoştum galiba, gözlerim onun numarasına takıldı.İçimden bir ses yaz diye fısıldıyor ve susmuyordu.

Kendi kendime delimisin ne yazaceksın derken mesaj bölümünü açtım.

Ve o şekilde yarım saat bekledim.

Saat 02:10

Telefon hala elimdeydi boş mesaj kutusuna bakıp gülüyordum. Ne yazabilirdim ki? Gecenin o saatinde ne diyebilirdim.