İlk gunum bu okula gelmem bir mucize ailemin maddi durumu pek iyi olmadigi icin sinavi kazanarak tam burslu bir sekilde bu okula geldim. Mutluydum bu okuldan ciktigimda nasil bir universiteyi kazanacagimi dusunemiyorum bile . okulun formasini almistik onu giydim, gozluklerimin camini sildim, hafif bir makyaj yaptim ve babamin 2 yil once aldigi giymeye kiyamadigim beyaz ayakkabilarimi giydim ama hayret ayagimi sikmiyor aksine bol geliyordu. Saclarimi iki yandan orup guzelce ayicikli tokalarimla bagladim. Annemlerle vedalasip evden ayrildim. Duraga kadar yuruyup oradanda otobuse bindim. Nihayet okul geldik oldukca buyuk bir liseydi. Yarim saat kadar gezindikten sonra ogrenci girisi yazan kapidan girmeye yelteniyordum ki iceriden gomleginin dugmeleri yariya kadar acik ve kaslari gozuken bir adam cikti ve carpistik beni gormedi bile yoluna devam etti okuz iste nolucak gicik sehir magandasi.. Carpisma ile yere dusen telefonumun kapagi ve bataryasi cikmisti onlari takip acmayi denedim ama olmadi bir kez daha ve bir kez daha hicbirinde telefonum acilmadi. Arkama dondugumde coktan gitmisti. Salak sey. Ayaga kalkip sinifimi bulmays gittim uzunca bir sure sonucunda sinif numaramin yazili oldugu sinifi buldum ve iceriye girdim ders coktan baslamisti . Ogretmen sniftaki ogrencilere Beni tanitti ve yerimi gosterdi olamaz bu bu o cocuk kapida carpistigimiz bir yere gitmiyormuydu ne cabuk donmustu aaaa ben sinifini ararken zaman cabuk gecmis olmali.
