Cloaked Heart (Eastwood University Series #4)

Chapter 23

A/N: 

Happy Valentine's Day, everyone!

Chapter Twenty Three

Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyayari hanggang sa makarating kami sa loob ng villa. Halos malagalag na sa sahig nitong villa ang aking panga nang makita ko pa ang loob nito. It screams elegance and comfort—high ceilings, floor-to-ceiling glass windows that give a breathtaking view of the ocean, and a perfect mix of modern and tropical aesthetics. The warm glow of the lights reflected softly against the wooden accents, making everything feel cozy despite its grandeur.

"Do you like it?" Tanong sa akin ng babaeng nakasunod lang sa akin, allowing me to look around with a soft smile on her face.

I shook my head, "This is... amazing, Vera. How did you find this?"

She just chuckled before walking towards me and then hugged me from behind. She sighs and puts her head on my neck, inhaling my scent. "It's actually a gift from my client when I won their case a year ago."

Lalo akong nagulat sa narinig galing sa kaniya. "Really? Is their case that huge?"

She nodded her head. "A multi-billion contract dispute, and winning it meant a huge financial recovery for their company. They gave me this as a token."

I gasped. "I suddenly want to become a lawyer."

Natawa ito sa aking sinabi at mas siniksik ang mukha sa aking leeg. "You smell great, love. What's your perfume?"

"Hindi ako nagamit ng perfume. I'm allergic to perfume," sabi ko na saglit nagpaalis sa kaniyang ulo sa aking leeg. Nakakunot ang noo nito habang nakatingin sa akin habang hindi pa rin nawawala ang yakap sa akin.

"Really? What are you using to smell this great?"

"In born na akong mabango, Vera. Deal with it," nang aasar kong sambit na saglit na nagpasimangot sa kaniya bago mapangiti. Natawa na lang din ako, "It's just soap. Matagal daw talaga mawala 'yung amoy sabi ni Dad."

Tumango ito. "Tell me the brand. I need to buy it so we can use it."

"Sa Paris nabili ni Dad 'yon."

Napaismid ito. "So?" She grinned at mas lalo pang hinigpitan ang hawak sa akin, "I can buy whatever you want, just tell me."

I hummed. "Buy me a car, then."

"Done." She mumbled habang binibigyan ng maliliit na halik ang aking leeg. Natawa naman ako sa ginagawa nito ngayon kaya mabilis kong nilayo ang sarili sa kaniya, teasing her.

Napanguso ito sa aking ginawa pero kahit na medyo nanlambot ako sa nakita ay inirapan ko siya. "I want to change clothes now, Vera. Where are my clothes?"

Hindi ito sumagot at nanatiling parang tuta na inagawan ng pagkain. Para siyang golden retriever kung titingnan ngayon at halos matawa ako sa itsura niya. Napaka-unfair na kahit mukhang nagtatampo ay napaka-adorable pa rin.

"Vera—"

"Come here, baby. I miss you," ungot nito habang papalapit sa akin pero natatawa kong nilayo ang sarili sa kaniya, inaasar siya.