BELA ÇİÇEĞİ

13.Bölüm

Merhaba arkadaşlar.Umarım yeni bölümü beğenirsiniz.Bazı hatalarım olmuş olabilir.Baştan okumadım.Hiç abartmıyorum bugün bu bölümü tam (3.) yazışım.Yazdığım bölüm tam iki kez silindi.Sinirden ağlayacaktım

Bölüme +50 beğeni sınırı koyuyorum.Çünkü bölümlerim bu sayıdan daha fazla okunuyor.Ama beğeni ve yorumlar sayılı.Bana da yazık arkadaşlar.Emeğe saygı.Kendinizi benim yerime koymaya çalışın.Tam 2 gündür bu bölüm için uğraşıyorum.Ve karşılığını almak istiyorum.Şimdiden beğeni ve yorumlar için teşekkür ederim.

'Oylum,arkama geç.'

Yusuf  beni bir eliyle ittirerek arkasına saklanmamı sağladı.Korkuyordum.Çünkü çok fazlaydılar ve tek başımıza hepsinin hakkından asla  gelemezdik.İkisimizin de kaçma şansı yoktu.Birimiz ötekileri oyalarken diğerimiz kaçabilirdi.Yusuf bana bir şey olursa kaç demişti.Onu bu it sürüsünün içinde nasıl bırakacaktım?Yapamazdım.Bu kalleşlik olurdu.Üstelik kendi canını hiçe sayıp beni kurtarmaya gelen bir adama bu hiç yapılmazdı.Ben ölsem bile o buradan sağ kurtulmalıydı.Yusuf önüne bakmaya devam ederek bana seslendi.

"Kaç burdan ben bunları oyalayabilirim."

Konuşamıyordum.Yüzümü göremediği için başımı sallasam bile görmezdi.Bunun yerine ona güç vermek ister gibi başımı sırtına yaslayarak elini tuttum.Ben kaçıp kurtulsam bile ona ne olacak tı?Buradan sağ çıkabilir miydi?Hadi kaçıp gittim diyelim.Peki vicdanım rahat edecek miydi?Taner'in eline kendi aptallığım yüzünden düşmüştüm.Şimdi burada durup günahsız bir insanın zarar görmesine izin veremezdim.Vermeyecektim de.

"Sen hala burada mısın?Kızım sana kaç diyorum.Burada dikilmiş neyi bekliyorsun?Bak git ve yardım çağır tamam mı?Hemen polise git.Sen gelene kadar bunları oyalayabilirim."

Sözleriyle acı dolu bir şekilde gülümsedim.Hala kaçmaktan,kurtulmaktan bahsediyordu.Kapana kısılıp kalmıştık.Ben polis çağırana kadar asla idare edemezdi.Karşımızda tam on tane eli sopalı adam duruyordu.Birini haklasa ötekini ne yapacaktı?

Taner öne doğru iki adım çıktı ve pişkin pişkin sırıtarak konuştu.

"Kendini zekiyim sanıyorsun ama aptalın önde gidenisin zengin bebesi.Banyoda ki konuşman etkileyiciydi doğrusu.İzlerken benim bile gözlerim doldu."

Arkasında ki adamlarına doğru döndü ve alayla konuşmaya devam etti.

"Kızı kurtaracakmış duydunuz mu?"

Tanerden ve kalabalıktan kahkaha sesi yükseldiğinde  Yusuf iyice sinirlenmişti.İnip kalkan göğsü başımı yasladığım sırtından bile belli oluyordu.

"Kesin lan sesinizi!Adam mısınız lan siz?Oruspu çocukları."

"Cık cık cık senin gibi bir adama bu sözler hiç yakışmıyor.Aslına bakarsan bir boklar karıştırdığını otele geldiğin ilk anda anlamıştım.Çünkü kimse bir fahişe için o kadar çok para vermez.Bu yolun yolcusu olmadığın belli.Yalnız hesap edemediğin bir şey vardı.Oda da bir kamera varsa banyoda da vardır değil mi bay zeki?"

"Kes lan sesini oruspu çocuğunun evladı.Gücünüz yetiyorsa teker teker gelir."

"Deli yürek mi desem cesur yürek mi desem bilemedim açıkcası.Imm teke teke dövüşme fikrini pek beğenmedim.Kendi canımı niye tehlikeye atıyım ki?"

"Doğru benimki de laf.Senin nasıl bir oruspu çocuğu olduğunu unutmuşum."

"Ahh cesur yürek, bakalım birazdan böyle küfürlü konuşabilecek misin?Aksine canını bağışlamam için bir köpek gibi yalvaracaksın."

Yusuf,Taner'i lafa tutarak oyalamaya çalışıyordu.Eğer birine telefon edip çaktırmadan Yusuf'a anlatabilirsem ikimizinde kurtulma şansı olabilirdi.Yüzümü Yusuf'un sırtına yan bir şekilde yasladım.Zaten arkasında olduğum için pek fazla dikkat çekmiyordum.Bir elini tutmaya devam ederek diğer elimi yan cebine soktum.Yusuf temasımla irkilmişti.Fakat belli etmemeye çalışıyor Taner'i lafa tutmaya devam ediyordu.Cebinden yavaşça telefonu çekip aldım.Yusuf ne yapmaya çalıştığımı anlamış olacak bana doğru hafifçe dönerek yandan bir bakış atıp önüne tekrar döndü.