Dedicated to: Xyrile025 ~ Thank you sa pag-fan. ;)
**
CHAPTER 14 : Threat
JIL’S POV
July 20, Saturday. Pinagsisisihan kong naniwala ako sa kasinungalingan ng Tatay ko. :/ And now? Eto ko, nakakulong sa kwarto ko. Two weeks na kong ganito since bumalik ako dito saEurope. Dadalhan nalang ako ng pagkain sa kwarto. At kung gusto naman ni Dad na sabay sabay kaming kumain, nakatali ako at may maid na magus-subo sakin ng pagkain. Sobrang pathetic ng Tatay ko. >.<
Anyway, pinaniwala niya ko na may sakit si Mommy. :/
Flashback.
Kakasundo lang sakin sa Airport at nandito na kami sa tapat ng mansion namin. Pinagbuksan na ko ng pintuan ng sasakyan. Infairness, namiss ko tong lugar na to. Yung lugar lang at hindi yung pamilya ko. Pinagbuksan na nila ko ng pintuan at pagpasok ko, bigla namang may umakap sakin. Pagtingin ko, si Mommy.
“I’m glad you’re back.” Sabay sabi ni Mommy habang nakaakap pero kumalas ako.
“Wait, I thought, may sakit ka?”
Bigla namang nagulat si Mommy sa sinabi ko.
“What? Sino nagsabi na may sakit ako? Anak, ang lak—“
“But Dad said that—“
“Finally! You’re here Mikeila.”
Si Dad. Siya yung nagsalita pababa ng hagdan. Nanlisik yung mata ko. Ibig sabihin, trap lang pala ‘to?! Nakarating na siya sa harapan ko at magtatangkang akapin ako pero lumayo ako sakanya.
“You lied to me! Sabi mo may sakit si Mommy?! That’s why bumalik ako dito!”
“That’s the only way para mapabalik kita dito.”
“Ang sama sama mo!”
“Well, wala kang magagawa, nandito ka na ulit sa pamamahay ko.”
“Aalis na ko!”
Tumalikod ako at sabay naglakad papunta sa pintuan. Pero bago pa ko makarating. Wala. Wala na. Nahawakan na ko ng mga guards namin. Kinaladkad nila ko sa room ko. Sumunod naman dun si Daddy. Pino-posas nila ko dito. >.<
“Tandaan mo to Mikeila. Hinding hindi ka makakaalis dito! Once na pumayag ka ulit na magpatakbo ng business natin, tsaka lang kita papakawalan.”
“Eto rin ho ang tandaan niyo! Kahit bugbugin niyo ko! Di ako papayag na maging slave mo! No dad! Not gonna happen again!”
“Fine. You’ll stay here. Magdusa ka!”
End of flashback.
Ganyan ka-sama tong Tatay ko. Shit. Parang business lang eh. ;( At higit sa lahat, gusto kong maging fashion designer. Napakalayo sa pagpapatakbo ng business niya. :/ Wala man lang internet dito sa kwarto ko. Wala din akong phone. Lahat na! Teka, meron nga pala kong kailangan sabihin kay Chandria. Pero pa’no? Wala naman akong phone?
*knock knock*
Pumasok na yung maid na magpapakain sakin. Eto yung pinaka-close ko sakanilang lahat. Si Ate Beth. Lumapit siya sakin at sinimulan ako pakainin.Parakong bata. Ay wait. May idea ako…
“Ate Beth, pahiram naman po ng phone oh? Please?”
“Nako Ma’am Mikeila, bawal po. Baka ako po mapagalitan.”
“Ako po bahala, wala pong makakaalam. Please naman oh?”
“Sino po ba tatawagan niyo Ma’am?”
“Kaibigan ko po.”
“Bakit niyo po siya tatawagan? Tatakas ka? Wag na po Ma’am. Baka malagot tayo parehas kay Sir.”
“What if yung kapatid mo, ganito ginagawa sakanya ng Tatay mo? Hindi mo ba siya tutulungan? Please Ate Beth. Kelangan ko talaga.”
“E…eto po. Dalian niyo nalang po.”
“Salamat Ate Beth!”
Dinial ko na kagad yung phone ni Chandria.Sananaman may pantawag si Ate Beth na overseas… YES! Nagri-ring!! Please Chandria! Sagutin mo.
***
CHANDRIA’S POV
Bumuti na yung buhay ko. Nakuwento na rin sakin ni Lance yung nangyari nung Monday. Abnormal talaga yung Mia na yon. Buti nalang at in-expel na kagad siya nung Dean namin. HAHA. Ano pinagmamalaki niya ngayon? Hoho! Kakatapos ko lang maglinis ng katawan at kailangan ko nang matulog. Inaantok na talaga ko.
*bzzt bzzt* May tumatawag sakin. Number lang eh. Teka, masagot na nga.
“Hello? Who’s this?”
[ Sis. Si Jil to! ]
“Uy kamusta na? Kamusta si Tita? Ba’t napatawag ka?”
[ Hindi ako okay Sis. Nagsinungaling sakin si Dad. Walang sakit si Mommy. ]
“Ano?! Bak—“
[ Sis, may importante kong sasabihin sayo. Makinig ka. Nakitawag lang ako dahil wala akong phone. Kinuha nila. ]
“Sige, makikinig ako.”
[ Nadinig ko usapan nila Dad kahapon. Ka-meeting niya yung parents mo. May balak sila na pabalikin ka dito. Wag kang papayag. Basta ang gawin mo, be alert. Maging handa ka sa mga nasa paligid mo. ]
“Ha?! Osige sige. Salamat sis.”
[ Wala yon. Gagawa nalang ako ng paraan para makaalis dito. Pasabi nalang kala Tristan yung nangyari sakin. Sige sis ingat ka. Bye! ]
*toot toot*
Mga taong desperado nga naman! Lahat gagawin para sa negosyo nila. I can’t believe na sinet up nila si Jil para lang bumalik don. Aish. Kailangan kong maging alerto sa paligid ko. Di ko alam kinikilos ng Tatay ko. Baka mamaya, pinapabantayan na pala niya ko.
----------------------------------------------------------------------
Kawawa si Jil. Same with Chandria. Tsaka ako, kawawa din. :/ Vote na kasi. Last story na ehhh. ;( -- IncesDomo

BINABASA MO ANG
Way Back Into Love (Completed)
Romance"Lahat ng tao nagsisimula bilang strangers. At lahat ng couples, nag-uumpisa sa wala. Lahat sila may kanya kanyang storya sa buhay. Minsan nga, akala mo, siya na talaga. Pero... Naranasan mo na bang maiwan ng isang tao sa di inaasahang panahon? At s...