Merhabalar canlarım 5. bölüm bu bölümün devamı olcak. Votelemeyi ve yorum atmayı lütfen unutmayın. Kitabımı bole votesiz yorumsuz görmek evlat acısı gibi geliyo amk. Kitabımı okuyup voteleyen ve yorum atan herkese teşekkür ederim canımcımlarım sizi seviyorum<3
Bu bölümü aleynamert119 ithaf ediyorum onu çok seviyorum watyi bana bağımlılık yaptıran kişi<3
Arkamı döndüm ve bugün ki yaquşuklu diyip içten içe yavşadığım arkadaşcığım bana doğru koşuyordu. Tabi ki seviyor veya hoşlanmıyordum. Sadece meteor gibi olması ona ilgi duymamı sağlıyor o kadar. Yani ben öyle düşünüyorum. Bana yaklaştığında ayağı kaldırıma takıldı ve üstüme düştü. Ona bu kadar yakın olmam biraz önceki düşüncelerimi bombalasada hala dediğimin arkasında duruyorum,sanırım. Utançtan kızarmamak için ona kızmış gibi davranmam en iyisi olduğunu düşünüp,kaşlarımı çattım ve;
-Ohaa! Yardım edin! Help meğğ! Bir kas yığının altında kaldım! Çekici yok muğğ! Diye bağırmaya başladım. Çocuk elini ağzıma kapatarak konuşmaya başladı;
- 1 salak salak konuşma,2 gerçekten kas yığını mı? Ve 3 sen varsın ya.
Arasın suratında yine o sırıtış olunca kızardığımı fark ettim ona çaktırmamak için yine bağırmaya başladım ve gövdesini ittirmeye çalıştım. Ama şerefsiz kıpırdamıyordu bile. Ben bağırarak;
-Lan ezildim lan kemiklerim kırıldı kalk kalk lan üstümden. Bak kalmazsan tecavüz ediyorlar diye bağırırım. Ciddi bir ifade ile;
-Bu bir teklif mi? Dedi.
Benim şaşkınlıktan ağzım "o" şeklini aldı. Kendimi toplayıp;
-Ne diyorsun sen be! Sapıkk! Diye bağırdım.
Aras üstümden gülerek kalktı ve banada kalkmam için elini uzattı. Ben ise uzattığı eline ters bir bakış atıp kendim kalktım.
5 dk. Sonra
Hala düştüğümüz yerde ayakta dikilerek bir yandan saydırıyorum bir yandan da azarlıyorum onu. Aras daha fazla dayanamayıp eliyle ağzımı kapattı. Allah bana yaklaşmaya başladı. Kafasını boynuma kadar uzattı. Nefesini boynumda hissediyordum. Aras fısıltıyla;
-Bugün seni dersde rezil ettiğim için özür dilerim. Dedi. Ama "özür dilerim" derken sesi daha kısık çıkmıştı. Kafasını boynumdan çekerken pörtlemiş olan gözlerimi içeriye geri soktum. Bana sanki bir cevap beklermiş gibi bakıyordu. Bende ona tebessüm ederek bir adım yaklaştım;
-Özrün kabul edildi. Dedim. Omzuna omzumla hafifçe vurdum. Kendini yana çevirmek zorunda kalınca yanından geçip gittim. Eve doğru yürümeye başladım. Eve girdiğimde evde kimse yoktu. Annem büyük ihtimalle arkadaşlarına gitmiştir. Babam işdedir dedim kendime. Demekki bugün rahatım. Mutfağa gidip bi kaç şey tıkındıktan sonra odama gittim. Yatağıma uzanıp düşünmeye başladım bugün olanları. Neden kalbim öyle deli gibi attı kii neden bu kadar tanıdık geliyor bana bir yerde gördüğümü sanmıyorum ama kalbim sanki onu tanıyormuş gibi hissediyordum. Onda tanıdık şeyler vardı sanki. Daha fazla düşünmeyi kesip yataktan kalktım. Okul kıyafetlerimi çıkarıp askıya taktım ve altıma siyah bol bir eşofman ve üstümede siyah sporcu atledi giydim ve yatağıma uzanıp "The Wamprie Diares"'den bir bölüm açıp izlemey başladım. Bu diziye bayılıyorum. acaba vampire olsam ilk kimi ısrırdım. Sanırım bunun cevabı çok açık. Diziyi izlemeye devam ederken uykum beni esir almaya başlamıştı yavaştan ve bende omu geri çevirmeye niyetli değildim. Gözlerimi kapadım ve uykumun beni kucaklmasına izin verdim.
