Adım yusuf. 17 yaşındayım ve şimdi size hayatımı anlaticam yada rüyamı.
8 yaşındaydım(diyebilirsiniz nerden hatirlion diye ama hatırlıyorum ışte).
Evin içinde dolaniyodum ışte sonra o ses geldi:
-BEN O ÇOCUĞU ISTEMIYORUM EVIMDE dedi babam.
Annem
- NEDEN ONUN BI SUCU YOK.
-ONUN YUZUNDEN BENIM KIZIM ÖLDÜ dedi babam.
Ve ben bunları duydum ağlamaya başladım annem gördü:
-BAK ÇOCUĞU DA AGLATTIN.
-O COCUK GIDECEK DEDI BABAM.
Annem çok diretti ama ablamin ölüm nedeni olarak babam beni görüyordu. Sizde soracaksınız harbi senle ne alakası var ablanin ölümünün. Ben doğduğum zaman ablam beyin kanaması geçirmiş ve ölmüş o günden sonra babam hayattan sogumustu annem bana onun yanına gitme derdi(Insanların en mutlu günü doğum gunleridir ben bugüne kadar hic bi doğum günümü kutlamadim küçükken annem ışte bisküvi alırmış onu yerdim bu yüzden 9 AĞUSTOS tan nefret ederim) o gün babam anneme tokat attı ve sonra bana dönerek dedi ki GIT VE GELME!!!
Bende gittim geri dönmemek üzere
