Babam ve annem yine çenesini açtı.Her gün aynı şeyleri söyleyip duruyorlar.Yok efendim çalışmam lazımmış.Zaten birkaç gün önce olan olmuştu iş yüzünden.
Bir iş ilanı görmüştüm.Erkek aranıyormuş.Düşündümde ben zaten erkek gibiyim.Beni işe alsınlar diye saçımı bile kestirdim.Ama yok efendim önceden almışlar! Saçımı kestirmem boşuna oldu.Aslında pekte boşuna değil.Yaz olduğu için serin oluyor.
Ailemizin maddi durumu gerçektende iyi değil.Babam çok az para alıyor ve annemde çalışamıyor çünkü hasta.Benimde okulum var ve işe ihtiyacım var.Yolda yürürken bile ilan arıyorum ama yok.
Babam bana öğüt verdikten sonra okula gitmek için çıktım.Tam giderken arkadan biri
"Oh Yoona!!"diye bağırdı.Arkamı dönüp baktığımda Han Ah oradaydı.Bir haftalığına okulu asmıştı.Çünkü yurt dışına çıkması lazımdı.Ona sarıldım.Ama o pek mutlu değildi.
"Bu ne surat?"
"Sana bir şey söylemem lazım."
"Ne oldu ya?"
"Şey biz Amerika'ya taşınacağız yarın.Sana haber vermek istedim.Üzgünüm"dedi.O anda hayatımın bir parçası koptu.Benim bebeklik ve tek arkadaşım gidiyordu.Kendimi tutmaya çalıştım ama olmuyordu.Gözlerimden yaşlar boşalıyordu.O da ağlıyordu.Ona sıkıca sarıldım.
"Demek ki bir günümüz kaldı kardeşim.Okula gidip son defa derste dedikodu yapalım.Hem hüzünlü olmaz eğlenceli olur"dedim.Yüzü güldü.
Okula giderken bütün olanları konuştuk ve o Amerikadayken her şeyi bana anlatacaktı.
------
Okul bitti ve evlerimizin olduğu sokağa geldik.O sabah gideceği için görüşemeyecektik.Ona son kez sarıldım ve beni hatırlatması için ona en sevdiğim şapkamı verdim.O ve ben bir şapka hastasıyız.Buna çok sevindi ve o da bana en sevdiği şapkayı verdi.
Tam eve girerken yerde bir ilan buldum.Bir market müşterilere siparişlerinin dağıtımı için işçi alacakmış.Birden gözlerim parladı.Hemen çantamı çimlerin üstüne attım ve bisikletimi alıp hemen markete doğru yol aldım.Bisiklet sürmek benim için hayat parçalarımdan biridir.Rüzgar yüzüne öyle güzel eser ki bir rüya sanarsın.
Marketin önüne bisikleti bıraktım ve içeri girdim.
"İşçi ilanı için geldim"
"Bir bayansınız yapabilir misiniz?"
"Tabi ki.Bisikletle bırakırım fakat saatler kaç?"
"Sen üç buçuktan dokuza kadar.Diğer çalışan okula gitmediği için sabah dokuzdan üçe kadar."
"Tamam aylık ne kadar?"
"800 TL"
"Tamam yarın başlasam olur mu?"
"Tamam yarın başla görüşürüz"
"Görüşürüz"
Oh be sonunda işimide buldum.Artık azar işitmem.İşimde tam bana göre.
Eve döndüm ve annemlere söyledim.Çok mutlu oldular.Bu iştende çıkamam.Çok üzülürler.Üstümü değiştirdim ve kısa saçlarımı tarayıp yattım.
Nasıl olmuş? Diğer bölümler daha uzun olucak.Beğebilerinizi bekliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Olma!
De TodoErkeğe benzeyen ve asabi bir kızı kim sever? Tabikide onun gibi asabi biri.Asabi kızımız iş için her şeyi yapar.Ve asabi erkeğimizin bir hastalığı vardır.Bunlara nasıl katlanacaklar?Haydi hikayeye başla.Daha başlamadın mı?