Een gesloten boek.

Hoofdstuk 1

Sophie

"Heb je alles bij elkaar kunnen rapen?" Vroeg mijn mama.
"Ja hoor mam, alles zit netjes in mijn koffer." Zeg ik met een zucht.
"Liefje, ik weet dat je niet graag naar tante Bernadette gaat maar het moet nu eenmaal en ze verlangt er zoo naar!"
"Ik weet het, en ik zal gaan, op hoop van zegen laat me hier levend uitkomen..." Bid ik zacht.
"Sophie genoeg, niet overdrijven!" Riep mama kwaad.
"Jaja."
"Goed ik zal je valies in de auto laden, ga jij maar alvast in de auto zitten."
Ik knik alleen maar
Al strompelend stap ik de fel rode, grote auto in. Ik aai even het leer van de Volvo. De auto hebben we nog geen jaar en ik blijf er zot van! Als ik hier zit word ik altijd vrolijk, gek dat dat komt door de auto.
Mama komt zacht naast mij zitten en slaat haar autodeur toe.
"Zeker niets vergeten lieverd?" Vraagt ze nogmaals.
"Nee mams zeker weten."
"Je hebt je gsm toch bij he?"
"Jahaaa! Zullen we nu vertrekken aub?"zeg ik met een zaagstem waarop ze de auto start en vertrekt.
De rit duurt wel langer dan 1u en dan moet ik nog op de trein stappen, ik zie er zo tegen op! Wat willen die volwassen mensen toch ook altijd van mij?
Ik zucht extra luid.
Het ligt dan ook nog ver van de stad in het buitenland, er is daar dus geen kat er ligt wel een pretpark vlak naast maar dat is ook alles..
Ik val stilletjes in slaap...
Totdat mama ineens luid begint te toeteren en roepen.
Slaapdronken knipper ik met mijn ogen en kijk door het raam.
Mama maakte zich boos voor een auto die net door het rood reed.. Aanstellen zo noem ik dat.
"Mama rustig tis nu voorbij." Zeg ik kalmerend.
"Ma-maar heb je dat gezien? Zo snel en door het rood! Natuurlijk dat de politie dat niet ziet want..."
Mama was nog niet uitgepraat of ik val al opnieuw in slaap.
Het is heerlijk om in dromenland te zitten, je hoeft je geen zorgen te maken iedereen is blij en gelukkig. Zo zou de echte wereld er uit moeten zien maar ja dat kan niet er is altijd wel ene onnozelaar die irritant wil doen...

Na een kort halfuurtje word ik weer wakker en zie het station voor mij.
"Hey lieve schat, lekker geslapen?"
"Hmmmmm" kan ik enkel uitbrengen.
Mama heeft me een duw.
"Uitstappen jij anders mis je je trein nog eens."
Opeens schiet ik wakker en kijk op mijn horloge . Oei! 10 voor 2 over tien minuten is mijn trein.
Snel geef ik mams een kus en ren naar het loket voor mijn treinkaartje.

"Hallo mevrouw wat kan ik voor u doen?" Vraagt de kassierster.
"1 ticket naar Amsterdam aub."
"Enkel heen? Of ook terug?"
"Heen is goed."
"Oke dan is dat €6."
Ik heef haar het geld, neem het ticket aan en loop naar spoor 9.
"HE KIJK UIT WAAR JE LOOPT!"
Ow ik liep recht tegen een meneer die aan het drankautomaat stond.
"Sorryy!" Roep ik hem nog na.
Maar ik denk dat ik al te ver weg was.

Net aangekomen op het station zie ik juist mijn trein passeren.
Nee dat meen je niet. Zucht...
Dat moet echt altijd met mij gebeuren..
Ik loop naar het uurrooster en zie dat de volgende trein pas over een halfuur aankomt.
Goed dan.
Ik zet me neer op een van de bankjes en wou net mijn boek uithalen als...
"Hey, je zit hier zo alleen?"
Twee prachtig blauwe ogen komen me tegemoet. Wauw ik kan daar uren in blijven kijken.
Hij ziet me staren en kijkt even verbaast maar zwaait dan met z'n handen.
"Alles goed meisie?"
Ik schud mn hoofd.
"Uhh, ja hoor alles is prima. Ik ben Sophie aangenaam." Stamel ik.
"Dag Sophie mijn naam is Tim."
Tim reikt mij zijn hand.
Dankbaar pak ik hem beet en kijk even in zn blauwe ogen.
Maar de kennismaking kon niet lang duren want als ik me even omdraaide zag ik dat de trein juist kwam aanrijden.
Juist als ik wou instappen houd iemand mij tegen...

___________________________

Voilaaa dat was deel 1 ik weet dit is nog niet echt spannend ofzo maar dat  komt nog wel gelooof me! Greetzz Elise en Soof

Xxxxxx