Herkese merhaba ben zeynep 18 yaşındayım. Lise son sınıftayım. Sevdiğim kitap türü fantastik bilim kurgu tarzı.
İyi okumalar dilerim..
Umarım beğenirsiniz...
Uyku... Ona aşığımm... Rüyamda bile uyuyorum. Hep onu görüyorum...
- Heyy kalk! Öğlen oldu.
Hayır. Hayır... Yine mi bu kadın. Lanet olsun..
Açıkçası onu sinirlendirmeyi seviyorum. Kim üvey annesini severki!
Bilerek uyanmadım. En sonunda benim canım yorganımı benden ayırdı.
- Sana sadece babam için katlanıyorum üvey bozuntusu.!!!
-öğlen oldu küçük cadı!
-saat sekize öğlen mi diyorsun sen! Kafanda bi sorun olduğunu biliyordum ama gùnesin yeni dogmaya basladıgını göremeyecek kadar kör oldugunu bilmiyordum!
-seni bir gùn bu evden gönderecegim cadı! Babacığın aşagıda seni bekliyor. Kahvaltı edilecek.
Ağzını yırtmak istiyorum. Ah baba cidden annemden sonra melek annemden sonra bu cadı olacak işmi.
Üzerimi giyindim ve aşağı indim.
- babacığım günaydınn.
-günaydın rose. İyi uyudun mu?
-evet çok güzel bi rùya gördüm.
Bir yandan kahvaltılık gevregimi hazırlıyordum. Portakal suyu mu? Vişne suyu bitmiş. Sanırım bugün kötü geçecek.
-rose!
-efendim baba. Dalmışım
-yüzün asıldı birden?
-ah şey.. Çok güzel bi rüyaydı ve biri gelip içine etti babacığım
-Rose annenle öyle konuşamazsın!
-o benim annem degil.
Üveycik arkamdan gelip omzuma dokundu. Ah iğrenç kadın..
-hayatım üzerine bu kadar gitme alışacaktır.
Agghhh hadi amaaa. Şike yapıyor beyler bayanlar. İtiraz ediyorum.
- 1 sene oldu alışması gerekiyor artık.
Hahaha ben ? Bu kadına? Alışmak? Babam fazla esprili bir adam maalesef. Kendini sempatik mi sanıyor böyle nedir?
- size doyum olmaz ama işe gitmem gerekiyor.
-bu konu burada kapanmadı küçük hanım.
-tabiiki kapanmamıştır babacığım.
Dedim ve yanağına bir öpücük kondurdum.
Çantamı aldım ve çıktım.
Yaz olduğundan dolayı parttime işte çalışıyorum. Aslında asıl amacım o kadından kaçmak. Yaz boyunca onun yanında duramam.
Yürürken bir binanın aynalı kapısında kendime baktım. Simsiyah bir saç ve ucubik mavi renk bir göz. Şimdi farkettimde baştan aşağı siyahım. Neden bu kadar karamsar giyindimki ben. Eve gidip değiştirecektim ama çok uzaklaşmıştım.
Her neyse böylede çekiciyim.
O kadın evdeyken karamsar olmam normal bence.
Yürümeye devam ettim. İş yerine yaklaşıyordum. Garsonluk yapıyorum aslında aylaklık. Kovulmadığıma inanamıyordum.
Neydi o?
Arkama döndüm. Kimse yoktu.
Kediydi herhalde. Az mı uyudum ben?
Arkada biri beni takip ediyor.
Dönüp ne derdi olduğunu soracağım.
-heyy! Benimle ne derdin var.
Ama kimse yoktu...
