LANET

-9- Günlük

" Bugün yeni kurbanımı gördüm. Çok saf bir kız. Hemde çok güzel. Ama ne yazık ki hayatını çok kısa yaşıycak. Onun için üzülüyorum. Keşke düşmanlarımızdan olmasaydı."

Kurban mı? Titreyen elimle sayfayı çevirdim ve okumaya devam ettim.

"Onus'un bana verdiği görevi en iyi şekilde yerine getirmem gerek. Baş konsolosluğun benim olması lazım. Bunun için kurbanımı öldürüp kanından Onus'a getirmem gerek. Böylelikle düşmanlarımızın lanetinden kurtulabiliriz. Onu en acı bir şekilde öldürmeliyim. Bunun en iyi yolu yangın. Yanarak ölmek onun iliklerine kadar acı çekmesini sağlıycak. Bana da bu yakışır zaten."

Bu Sarp olamaz. Bu kadar acımazıs olamaz. Sayfayı çevurdim ve okumaya devam ettim.

"Onun rüyasında yangının içinde kaldığını ve onu boğduğumu gösterdim. Çok tırsmış olmalı. Gerçekçi olsun diye de kitabının arasına bir not bıraktım. Her cinayette bir oyun vardır değil mi."

Kurbanın rüyası. Yangın. Cam gibi gözler. Kitabımın arasındaki not. Bir dakika bir dakika. KURBAN BEN MIYIM?

"Partiye geldi bugün. Arkadaşıyla geleceğini bildiğim için o fakir züppeyede davetiye yolladım. Siyahlar içinde çok güzel gözüküyordu. Yanına gidip onu dansa davet edecektim ama o yukarıya çıktı ve peşinden gittim. Benden deli gibi kaçtı. Bu nasıl oldu bilmiyorum ama rüyanın aynısı oldu. Odaya girdi ve meşaleyi yere düşürünce yangın çıktı. Bunun olmaması gerekiyordu. Ama lanet olsun ki onu öldürmedim. Bunu niye yapdjm bilmiyorum ama bana bakan o gözler. Ölmek istemiyorum demesi. Bunu yapamam onu öldüremem. Nedenini bilmiyorum ama onu öldüremem."

"Melodi hadi gel seni bekliyorum."
Ah napıcam ben şimdi. Katilimin yanına mı ineceğim. Onunla kahvaltı mı yapacağım.

"Melodi iyi misin?"
"Şey midem bulanıyo biraz. Geliyorum."dedim
Günlüğü aldım ve odanın içerisindeki lavaboya girdim. Kapıyı kilitledikten sonra suyu açtım. Klozetin üzerine oturdum ve okumaya devam ettim.

"Daha önce bir çok insan öldürdüm. Hemde hiç acımadan. Bana aşık olan kız arkadaşımı bile öldürdüm. Öldürmeye alışığım ben ama onu öldüremiyorum. Bunu yapamıyorum. O kadar güzel bir hayath var ki. Herkes tarafından seviliyor. Ailesini onu sevmediğini düşünüyor ama onlar bile onu o kadar çok seviyor ki. Onu öldürürsem yanlız onu değil etrafındaki herkesi öldüreceğim. Bunları düşünmemem lazım biliyorum. Hiç bir zaman düşünmemişdim. Ama diğerleri ölmeyi hakediyor. Ama o haketmiyor."

Ne yapacağımı bilemiyorum. Bir yandan devamını okumak istiyorum ama bir yandan buna cesaret edemiyorum. Beni öldürmek için görevlendirilmiş biri var. Ve ben şuan onun evimdeyim.

"Onu öldürmiyeceğim. Masum bir insanı öldüremem. Ve bunun için ne yapmam gerektiğini biliyorum. Kanlarımız karışmalı ki onu öldüremiyim. Eğer bizim kanımızı taşırsa onu öldürmezler. Ama eğer ben onun kanını taşırsam beni öldürürler. Ve ben bunu yaomayacağım. Onun ölmesine izin vermeyeceğim. Yarın bu işi halledip Onus'a teslim olacağım."

"Melodi iyi misin? Ses ver bana. Melodi"

Sen ne yaptın Sarp. Seni öldüreceklerini bile bile bunu yaptın. Gözyaşlarım yine sözümü dinlemedi ve akmaya başladı. Ellerim ve ayaklarım heryerim titremeye başladı. Ne oluyor böyle.

Sarp kapıya olan gücüyle vuruyor. Ona ne diyeceğim. Suratına nasıl bakacağım. Benim yüzümden ölmesine nasıl izin vereceğim.

"Melodi"dedi yanıma gelerek.
"Sen ne yaptın?"dedi kucağımda ki günluğünü görünce.
"Şişşştt sakin ol. Ağlama tamam mı. Sana zarar vermeyeceğim."

"Sen be nim i çin ö le cek mi sin"dedim kekeleyerek.
"Hadi gel."dedi ve beni kucağına aldı. Yatağın üzerine otutturdu beni ve yanıma oturdu.

"Başkalarının günlüğü okunmaz."dedi gözyaşlarımı silerek.
"Sarp bunu yapamazsın."dedim
"Neyi yapamam."
"Onus'a teslim olamazsın. Ölüme teslim olamassın. Sana ne yapacağını bile bile ona.." eliyle ağzımı kapattı ve sözümü böldü.

"Sen bunları düşünme."
"Nasıl düşünmiyim Sarp. Lütfen benim için bunu yapma."
"Bak Melodi. Ben ölmeyi hakediyorum. Pisliğin tekiyim. Daha önce bir çok insan öldürdüm. Şuan senide gözümü kırpmadan öldürebilirim. Sen bunu düşünmek yerine beni düşünemezsin. Bu işe karışma. Üzerini değişdir ve seni evine bırakıyım hadi."dedi ardından yanımadan kalktı.

Peşinden gittim ve bileğinden yakaladım.
"Sen kötü bir insan değilsin. Eğer öyle olsaydı beni öldürürdün. Sadece kötü insanları öldürdün. Bunu yapmana izin vermiyeceğim Sarp."dedim
Gözlerime baktı. Ve bir süre öylece durdu.

"Seni korumam lazım Melodi. Eğer ölmessem senin peşini bırakmazlar."
"Neden Sarp. Beni koruman gerekmiyor. Kendini korumam gerekiyor şuan."
"Çünkü beni öldürmek için peşime düşecekler. Ve bana ulaşmak için seni kullanacaklar. Sana zarar verecekler. Bunların hepsinden seni koruyamam."dedi
"Beni korumak zorunda değilsin."dedim
"Zorundayım."

"Neden kendini zorunda gibi hissediyorsun. Sırdan bir insanım senin için."
"Öyle olsaydın çoktan ölmüşdün."
"Sarp senin için neyim ben?"diye sordum. Cam gibi gözlerine bakarak.

"Önemlisin Melodi. Çok önemlisin."