Hala alışamamış yüreğim sana;
Hala yabancı ben sana, sen bana...
Nedendir ki bu hissettiklerim?
Aşk mı, nefret mi, alışkanlık mı...
Nedendir ki bu, yıllardır tanıdıklarımla
Katilim olan bir yabancıyı aynı kefeye koyan?
Bir saniye bile takılı kalsa gözlerim,
Çimen yeşili gözlerinde;
İşte tam da o an her şeyi,herkesi donuklaştıran his,
Nedendir? bilmem...
Şimdi,kanımdan olan abimle seni koysalar önüme,
Verseler silahı elime...vur birini deseler...
Düşününce şaşırıyorum!Çünkü seçim yapamıyorum.
Kapkaranlık bir kafesin içinde gibiyim.
Çıkmaya çalıştıkça daralan bir kafes...
Belkide bu oyun artık bir ruh istiyordur;
Birinin ölmesi gerekiyordur!
Senin bu intikam canavarın,
İkimizden birinin ölümüyle doyacaktır belkide...
Ya da yerimi bile bilmediğim şu dünyada
Tek çarem sensindir!
Hadi sen dene bir kere,
Kurtar beni...
Biliyorum!
Beni sadece sen kurtarabilirsin.
Yardım et! Yeşil gözlü güzel katil...
YORUMLARINIZ ÇOK ÖNEMLİ LÜTFEN EKSİK ETMEYİN!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAFES
PoetryYabancıyı çokkkkkkk seviyoruz!!!!!!!!!! Umarım 47.bölüm yakın zamanda yüklenir:) Herşey Yabancı ve Öznur Yıldırım için...