Maaga akong nagising dahil excited ako para sa hike namin sa tuktok ng bundok. Paglingon ko sa gilid na parte ng tent ay nandon si Janice. Tila Sleeping Beauty ang moment na gusto ko siyang halikan para magising. Tinitigan ko siya ng matagal. Parang I felt a strange urge na hawakan ang pisngi nya.
At nahawakan ko nga. She woke up and she greeted me with a kiss. Nagulat ako syempre. Pero hinalikan ko din sya. Sino bang hindi seswertehin? Pero hindi pa namin ginawa ang matagal ko nang gustong gawin. Napahinto ako.
“Anong problema?” Tanong niya.
“Wala naman, nagulat lang ako.” Napangiti ako habang inamoy ko ang kanyang mabangong buhok.
“Dapat lang. Kain na tayo?” Hinawakan nya ang kamay ko.
“Sige.”
Kumain kami, siya ang nagluto. Pinagusapan namin ang gagawin namin sa araw na ito. Aakyat kami sa tuktok ng bundok at uuwi na.
“Maligo muna tayo.” Wika niya. “May malapit na ilog dito, sabi kasi nung bata bago tayo umakyat na may ilog daw dun banda.” Dagdag niya habang nakaturo sa may bandang likuran.
“Sige, kunin ko muna sabon at shampoo sa bag ko. Ikaw din kunin mo na ang mga damit mo.” Sabi ko sa kanya.
Naglakad kaming papuntang ilog. Malinaw na malinaw ang tubig at tama lang ang temperatura. Nagsimula na akong maghubad ng damit para maligo ngunit—
“Wag ka munang tumingin ha.” Wika ni Janice, na nasa likod ko. Hindi ko alam ang ibig niyang sabihin pero sinunod ko siya. Matapos ang ilang segundo, sinabi niyang “Pwede na.” At lumingon ako.
Nanigas ako. Wala siyang suot. She had such amazing body features. Her breasts, stunningly beautiful. Hindi pa ako nakakita ng tulad non. Dahan-dahan siyang lumapit at tinulungan akong hubarin ang aking damit. Kasunod ay ang aking shorts, at ang underwear. She did it very carefully para hindi maging awkward.
At nangyari ang matagal ko nang hinintay. I was devirginized.
Pagkatapos ng pangyayaring iyon ay naligo na kami. Habang nakababad sa tubig, nakahubad, nagisip ako. Ginawa ba niya ito dahil naawa siya sa akin? Ano ba to? Mahal niya na ba ako? Maaring hindi, kasi may sakit ako. Hindi ako kayang mahalin ni Janice. Ayoko munang mag-assume dahil wala pang assurance na mahal niya talaga ako.
“Ang lalim ng iniisip mo ah.” Niyakap niya ako sa likod.
“Wala, ang lamig kasi.” I lied.
“Na-satisfied ka ba sa ginawa natin kanina?” Tanong niya.
“Ah... oo naman. Salamat ha.” Mahiya kong sinabi.
“I love you.” And with that, hinalikan niya ang aking leeg. She then held my waist para iharap ako. Hinalikan ko siya, hard as ever dahil nagulat at natuwa ako sa sinabi niya sa akin.
“I love you too.”
Natapos na kaming maligo at bumalik na kami sa tent.
Hapon na at naakyat na namin ang tuktok ng bundok.
“This is it. Ang ganda dito. Gusto ko nang mamatay.” Wika ko.
“Wag naman, may nagmamahal pa sayo. Ako.” Ngumiti siya.
“Ikaw naman, di kita iiwan no.” Hinalikan ko siya.
Habang nakatingin sa malayo, hawak namin ang kamay ng isa’t isa. Ba’t pa sa lahat ng tao, ako pa ang mamamatay? Wag naman sana Lord. Mahal ko si Janice. Gusto ko pang mabuhay.
“Baba na tayo, mahaba pa ang byahe pauwi.” Hiling niya.
“Sige.” At bumaba na kami.
Gabi na kami nang makauwi sa bahay. Dun na siya natulog. And she got to meet my parents. Pumunta na kami sa kwarto ko para matulog.
“Ang kalat naman ng kwarto mo.” Napatawa siya.
“...” Hindi ako napaimik ngunit napaupo ako sa kama.
“Joke lang naman.” She placed her hands in my arms.
“Hindi, eto na ang last. Baka pag-gising mo ay wala na ako.” I noticed na tumulo ang mga luha ko.
“Wag kang ganyan. Baka nagkamali lang ang doktor.” She wiped my tears, smiling. And she kissed me.
“Grabe ka, nakatatlo na tayo ngayong araw.” Biro ko.
Tumawa siya. Dahil alam niya na hindi dapat siya malungkot. Dahil mawawala na ako.
BINABASA MO ANG
Paper Hearts - KathNiel
RomanceMay Leukemia si Jayson, at ang sabi ng doktor ay hindi na siya tatagal. Sa 3 araw na natitira, handa si Jayson na gawin ang lahat upang matupad ang mga hiling niya. Magagawa niya ba ito?
