Jenny 10 yaşında karanlıktan çok korkan bir kızdı. Karanlıkta şu ana kadar birşey görmemişti. Ve şu andada görmüyordu ama her çocuk gibi onunda karanlıkta olduğunu düşündüğü yaratık ve hayaletler vardı.Örneğin yastığa başını koyup gözlerini kapattığında tekrar açmaması gerektiğini çünkü açtığında burnunun dibinde ona bakıp gülen korkunç bir yüz olacağını düşünürdü. Bir gün yine sıradan bir gün geçiriyordu. Okuldan geldi, televizyon izledi, yemek yedi, ödevini yaptı, bilgisayar oynadı ve sonunda yatma saati geldi. Annesi onu yatağına yatırdı. Doğru dürüst ışık vermeyen gece lambasını taktı, sonra Jenny gözlerini kapattı korkmadan uyumaya çalışmaya başladı aklına yine gözlerini açmaması gereken korkusu geldi. Ve gözlerini sımsıkı kapattı. O anda bir esinti esti. Bu tuhaftı çünkü odadaki pencereler kapalıydı Jenny dahada korkarak gözlerini sımsıkı kapattı. Ve o anda çatallı iğrenç bir ses ona şöyle dedi. EVET! DÜŞÜNDÜĞÜN GİBİ !SAKIN GÖZLERİNİ AÇMA ÇÜNKÜ TAM ÖNÜNDEYİMMM...!!!
