Chapter 2: o_O Seatmate??

6 0 0
                                    

-- "If someone wants to leave, don't force them to come back.

Make them want
            to come back." ---

Discussion na naman ... *BoRing* ~_~

"oui Best, pasensya ha? Di nga pala tayo seatmate, kala kasi namin di ka namin ka klase, kaya di kami nakareserve ng seat para sayo." paliwanag ni Avon

" *'''''_'''''*  ah ganun, okay lang Best." malungkot kong sabi.
"sorry talaga best?"
"ano kaba, okay lang nu, hmmmm.   san nga pala vacant seat dito?" tanong ko

"doon" itinuro nito ang pinakadulong upuan.
"okay"

Ganito mukha ko '''''_''''' .. Patay talaga yung nakasagasa sa akin! Andami niya talagang kasalanan, humanda ka! Pero... Bakit... Parang may iba? Transferee? Hindi, you mean, Shuffle? Shuffle again? Yung iba kaklase ko dati nung 2nd and 3rd year ako ilan nalang at ang iba ay nung 1st pa lamang ako. Shuffle nga!

"okay class, Im your Filipino Teacher..." napahinto si Sir Yakashi dahil may pumasok na studyante.

"Good afternoon Sir, sorry Im late." walang buhay na sabi nung lalaki habang tuloy-tuloy sa pagpasok.
"iho, Introduce yourself." sabi ni Sir

by the way, Sir Yakashi, new teacher yan dito sa Academy kaya di pa niya kami kilala. Bumalik yung guy at humarap sa mga kaklase namin.

"Im Rance Waynard, 15."

Yun lang?? How boring...  Ang mean naman.

"siya nga yun" pabulong na sabi ni Alexah
"siya nga" sagot ni Chessa

Nakatitig lang ako sa kanya, papunta siya sa may direksyon ko, aning gagawin ko, wait lang, may kamukha siya...

Meron talaga...

"may nakaupo?" sabi nung guy
ai meron, kaluluwa ko. Kita mong wala diba?
Hayyy...

"uhmm? D-dito? W-wala."
"k" yan ang pinakamahabang sagot niya.

Meron talaga, meron!!
Parang kilala ko'to, ano nga pala yung pangalan niya? R...Ran...Rance! Ayun si Rance Waynard...

o_O ha? Si Rance Waynard? Ba't iba ang dating niya ngayon? Mas pumangit este mas pumogi! Di ko siya nakilala agad. He's different, yung para bang naging matured siya specially the face and his body. Unlike the past years he's acting like child na parang ewan. Honestly, crush ko siya sa side ng academics but if whole na pagka siya, sorry nalang...  Siya ata ang pinaka ayaw ko sa lahat. Tsaka ngayon lang kami nagkaklase ever since.

But nung 2nd year ako, lagi yang pumapasok sa room namin, walang magawa ata, he's always bullied someone... walang hyang bully!! Matalino paman. Haha

"zzzzz" c rance, tulog ulit. Hay...

When I entered the classroom, siya agad ang nakita ko. Sino ba namang hindi mapalingon, e siya nga lang naman ang may bandage sa noo! Haha.. Gusto ko siya pagtawanan pero wag muna.. 

Honestly siya talaga ngunit iniwas ko agad ang tingin ko sa kanya. Nung tinawag ako ng Fil. Teacher namin nakatitig na siya sa akin kaya konti lang ang pagintroduce ko. Teka, ba't doon sa direksyon niya ako dinala ng mga paa ko? Andami pa namang vacant seat sa likuran. Pag upo ko, napansin ko nanaman yung bandage, wait lang siya yung kanina??

*FLASHBACK*
"okay lang po ang pasyente, medyo nasugatan lang ho sa bandang noo at kanang braso

*END OF FLASHBACK*

oo siya nga, paano ako magsosorry nito?

E ba't naman ako magsosorry? Kasalan ko ba yun? Di diba? Siya nga yung tumawid without looking kung may dadaan. So walang reason para magsorry ako at kahit sino wala pa talaga akong hiningan ng tawag. Mean na kung mean, ito ako Pagnasa school paki ko sa kanila. Bago pa ako kainin ng Konsensya ko, tulog muna ako.. Zzzzzz..

Nakakatamad!

Napansin ko yung tili ng mga kaibigan ko. E alam kasi nila 'No secret in our Friendship' kasi lagi lumilingon sa likod si Avon at pabulong-bulong pa sina Chessa, Grace at Alexah. Buti nalang tulog ang tao. Napatingin ako sa kanya at tinitigan ko siya. May naalala ako... Hmmmm....  Ano ba yun???  Nakita ko siya kanina? Asan kate? Sa panaginip? Hindi.  Siya yung...

"Oh my Goshhh!!!" napatayo tuloy ako.
"any problem Ms. Saiga?" tanong sa akin ni Mr. Yakashi
"nothing sir, sorry."

Napaupo agad ako.. Hehe.. NAKAKAHIYA!! "'''_"''', ano kaba naman Kate, makareact naman to wagas din. May pa standing ovation effect pa, ayang tuloy tinawag at pinagtinginan... Sarap sa pakiramdam ng mapansin. Teka, teka, teka, clear my mind first... Back to the topic, siya nga yung guy. Siya yung nakabangga sa akin. My seatmate!! Wahhhh... Ba't yung seatmate ko pa at bakit siya pa. Panu ko to papatayin e crush ko yan.. Ewww.. joke lang. An lakas ng powers ng lalaking to di ko kayang patayin baka ako pa ang mapatay. No way!! He's the one causing too much pain sa katawan ko. He's the reason kung bakit absent ako kanina. He's the reason kung bakit may bandage sa noo ko at siya ang rason kung bakit nakabayad ng hostipal sila mama... Ipis ka talaga Rance kahit kailan. Humanda ka!

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Aug 04, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

My First Love (book 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon