Chapter 45

9 0 0
                                    

Calem: SHANTAL HARAPIN MO KO, MAG-USAP TAYO. BAKIT BA NAGBAGO ANG ISIP MO SHANTAL??? ANO BANG NAGAWA KONG MALI HA? LUMABAS KA JAN...

Emely: sir wag po kayo mag-eskandalo..nakakahiya po sa kapitbahay..

Calem: Emely palabasin mo naman ang ma'am mo, sabihin mo mag-uusap lang kami.

Emely: wala nga po dito si ma'am Shantal.

Calem: Alam kong nanjan sya. Kaya palabasin mo sya. SHANTAL LUMABAS KA JAN...

Emely: sir tama na po..

Shantal: sige na Emely ako na bahala dito..

Emely: sige po ma'am..

Calem: Shantal mag-usap naman tayo.

Shantal: diba nag-usap na tayo...tapos na satin ang lahat..

Calem: nag-usap nga tayo pero di mo sinabi ng malinaw ang dahilan kung bakit ka nakikipaghiwalay sakin...kung bakit ayaw mo ng ituloy ang kasal..

Shantal: gusto mo ba talagang malaman ha..HINDI NA KITA MAHAL...nung nakita ko ulit si Adrian, bigla akong naguluhan at hindi ko na alam kung tama bang magpakasal ako sayo..ewan ko ba, ganun talaga e...pero isa lang ang alam ko, ayoko ng lakohin pa ang sarili ko...at sana maintindihan mo yun......so please wag mo na kong guluhin pa dahil kahit anong gawin mo, hindi na ko babalik sayo, tumigil kana...ngayong sinabi ko na ang dahilan sana tigilan mo na ko..LAYUAN MO NA KO!!!..

"si Adrian na naman..sya na naman..bakit ba hindi na lang sya tuluyang mawala sa buhay namin ni Shantal...okay naman sya ng kami lang, yung walang Adrian na nanggugulo...bakit ba ang dali sa kanya na iwan ako dahil sa lalaking yun, minahal ko sya ng higit pa sa buhay ko, binigay ko lahat ng gusto nya, simple lang naman ang hiling ko sa kanya, yun ay ang manatili sya sa tabi ko..bakit ba ang hirap para sa kanyang ibigay sa kin yun..Sh*t ...para akong sinaksak patalikod ng taong pinakamamahal ko..;("

Camille: Calem nabalitaan ko ang nangyari, okay ka lang ba?

Calem: mukha ba kong okay sa mga mata mo?

Camille: Calem naman...tama na nga yang pag-inom mo..

Calem: nakakatuwa no? iniwan ako ng taong pinakamamahal ko...destiny ko na nga ata ang mag-isa habang buhay e..

Camille: hindi yan totoo..hindi ka mag-iisa, nandito ako...

Calem: ikaw????hindi ba't ikaw nga ang unang nang-iwan sakin..kaya anong sinasabi mo jan..

Camille: that's the biggest mistake I made in my life..if i could turn back time, I will never leave you again.

Calem: and that's your problem, you can't turn back time..

Camille: alam ko, at habang buhay kong pagsisisihan yon..pag kailangan mo ko, tawagan mo lang ako..;(

" umalis sya na umiiyak, siguro sobra din yung mga nasabi ko..sa kanya ko naibunton ang galit ko na dapat nagpasalamat pa nga ako sa kanya dahil nanjan sya para damayan ako..pero sobra kasi akong nasasaktan ngayon kaya hindi pa ko handang makipag-usap kahit kanino.."

NICKA'S POV

Nicka: Calem ano bang nangyari? Bakit hindi na matutuloy ang kasal nyo?

Calem: hmm...alam nyo na pala :)

Nicka: ano ba namang sagot yan at nakangiti ka pa. Umayos ka nga at tigilan mo yang pag-inom mo ng alak..

Calem: hindi ko alam, okay?

Nicka: pwede ba namang hindi mo alam..

Calem: ano ba ang pwedeng maging dahilan kung bakit iniiwan ang isang tao?

I Prayed for Countless DaysTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon