Επεστρεψα

157 14 4
                                    

Κάποιες μέρες αργότερα και ήμουν υγειέστατη και χαρούμενη.Με τον Αγαμέμνωνα δεν επισημοποιήσαμε την σχέση μας αλλά συμπεριφερόμασταν σαν ζευγάρι.Ήταν όλα τόσο όμορφα..Το μόνο που με ανυσηχούσε ήταν η Μαρία που μέρα με την μέρα γινόταν όλο και πιο δυστηχισμένη.

Κούνησα το κεφάλι μου δεξιά-αριστερά και άρχισα να ντύνομαι καθώς θα πήγαινα να επισκεφτώ την γιαγιά μου την θεοδώρα.Αρκετή ώρα αργότερα βρισκόμουν έξω απο το σπ8τι της και της χτυπούσα την πόρτα.

-Γιαγιά!!Φώναξα χαρούμενη και την αγγάλιασα.Έμενε πλέον σε ένα μικρό χωριό λίγο πιο έξω απο την αθήνα και έτσι παρόλο που είμασταν κοντά δεν μπορούσα να την βλέπω πολύ συχνά.

-Κορίτσι μου,είπε και με αγγάλιασε χωρίς να με αφήσει.

-Πώς είσαι?με ρώτησε,τρώς?αδύνατη φαίνεσαι..

Γέλασα και αποτραβήχτηκα,-Ο παππούς που είναι?ρώτησα και τον έψαξα με το βλέμμα μου.

Η γιαγιά με κοίταξε αμήχανα.-Έχει βγεί για μια δουλεία,μουρμούρισε χωρις να με κοιτάει.

Δεν απάντησα κάτι αλλα ένιωσα μια μικρή δόση ανησυχίας.

...................................

Αρκετή ώρα μετά είχα αποφασίσει να μείνω μαζί τους δυό τρείς μέρες.Την επόμενη εβδομάδα θα πήγαινα στους γονείς μου και θα φιλοξενούσα τα παιδία για μερικές μέρες.

Η ώρα ήταν περασμένη και αφού είχα φάει ετοιμαζόμουν να κοιμηθώ όταν άκουσα φωνές απο το σαλόνι.

-Τι πάει να πεί αυτό θεοδώρα?Πρέπει να το αντιμετωπίσεις,σκέψου λίγο καο τους άλλους.

-Μα επειδή σκέφτομαι και τους άλλους το επέλεξα.

-Υπάρχουν λύσεις αγάπη μου,άκουσα την φωνή του παππού μου,πιο απαλή.

Η γιαγία μου δεν απάντησε κάτι αλλα έβγαλε μόνο έναν ήχο που ίσως και να ήταν λυγμός,ίσως και να ήταν στην φαντασία μου.

........................................................................................................................

Τις δύο επόμενες ημέρες έμεινα εκεί.Το κλίμα ήταν χαλαρό και η γιαγιά με μπούκωνε όπως συνήθως.Κάτι όμως είχε αλλάξει.Παρατήρησα οτί η συζήτηση σταματούσε όποτε έμπαινα στο δωμάτιο,ο παππούς ήταν εκνευρισμένος και η γιαγια μου κάπως μελανχολική.Την τελευταία μέρα δεν άντεξα και την ρώτησα.

-Γιαγιά,όλα καλά?

Έβλεπα την πλάτη της καθώς έπλενε τα πιάτα στον νεροχύτη και ένιωσα ένα κέντρισμα ανυσηχίας καθώς την είδα να μένει για μερικά δευτερόλεπτα ακίνητη.Στην συνέχεια γύρισε προς το μέρος μου και με κοίταξε.Στο πρόσωπο της είχε ένα αχνό ψεύτικο χαμόγελο.

-Ναί αγάπη μου,γιατί ρωτάς?

-Σας άκουσα τις προάλλες με τον παππού που τσακωνόσασταν,είπα

Εκείνη αναστέναξε και ένιωσα την ανυσηχια μου να εντείνετε.

-Να αγάπη μου,το ξέρεις οτί κάθε χρόνο περνάμε τα χριστούγεννα όλοι μαζί έτσι δεν είναι?

Την κοίταξα αμίλητη παροτρύνοντας την να συνεχίσει

-Να αυτή την χρονία κερδίσαμε ένα ταξίδι στην Αίγυπτο και..

-Να πάτε γιαγιά,της είπα και της χαμογέλασα.Ήξερα οτί για χρόνια ήθελαν να κάνουν αυτό το ταξίδι και δεν επρόκειτω ποτέ να δεχτούν να τους το κάνουμε δώρο.

-Αλήθεια κοριτσάκι μου?με ρώτησε και τα μάτια της βούρκωσαν.

Την αγκάλιασα και της χαμογέλασα,-Αλήθεια.

-Θα κρατήσει δύο μήνες όμως,μουρμούρισε

-Θα είμαστε εδώ και θα σας περιμένουμε της είπα και της χαμογέλασα,και τότε την είδα που δάκρυσε.

...................................................................

ΓΕίαααααα σας!!Έκανα τα μπάνια μου,επέστρεψα από τις διακοπές και τώρα εν μέσω εξεταστικής στρώθηκα να σας γράψω λίγο!!Μην ανυσηχειτε απο εδώ και πέρα τα updates θα γίνοντε τακτικά.Ίσως λίγο βαρετό το σημερινό αλλά να θυμάστε τα πάντα συμβαίνουν για κάποιο λόγο..Εσείς τι μου κάνετε?Πως περάσατε?Έτοιμες για την νέα χρονιά?Περιμένω τα σχόλια σας!!!

Άρωμα υάκινθουDonde viven las historias. Descúbrelo ahora