Aro! Aro! Riep ik. Ja zoon? Ik...heb... bloed... nodig... zo gauw je vertelt wat je bent dan krijg je Tyler. Maar Aro zo sterf ik! Ach eigen schuld, je kiest je eigen oplossingen! Zoon ik zie je over een uur. Ik zuchte en ging weer op mijn bed zitten. Ik zou sterven op deze manier, zonder bloed ga ik dood! Okal ben ik geen vampier, Ik weet gewoon niet wat ik ben. Ik weet alleen dat de volturi dachten dat ik een onsterfelijk kind was, maar mijn ogen zijn niet rood ze zijn groen. Daarom hebben de volturi mijn familie vermoord, omdat ze dachten dat ik een onsterfelijk kind was.
Dagen gingen voorbij, die dagen werden weken, die weken werden maanden en die maanden kwamen dicht in de buurt van een jaar. Ik weet ook dat ik nu niet meer ouder word nu ik zeventien ben. Ik leerde op een dag iets speciaals, een soort gave dat ik blijkbaar had. Ik kon mijn ziel verplaatsen, dan was ik uit mijn lichaam en kon ik door muren heen zweven en om de hoek kijken of er iemand aankwam. Alleen is het heel moeilijk er zit een tijdslimiet aan. Ik oefen er nog aan om die te verlengen, tot nu toe staat hij op 10 minuten. Als die voorbij zijn schiet mijn ziel weer terug naar mijn lichaam en ben ik terug. Ik hoef gelukkig niet te slapen in de nacht oefenen is een stuk makkelijker in plaats van s'ochtends, want dan komt aro of iemand anders van de volturi mij controleren of ik er nog ben. Ik weet hoe ik ga ontsnappen, ik ga mijn gave gebruiken.
Ik wachte eerst tot het nacht was dan komt niet iedereen steeds controleren. Eenmaal nacht sloot ik mijn ogen en verbeelde ik me dat ik buiten mijn cel deur stond. Ik stond toen opeens echt voor mijn celdeur. Ik kon als ik ziel was mensen niet aanraken maar wel voorwerpen. Ik liep als ziel in de gangen, ik liep naar een gesloten deur daar voor stond Felix. Ik liep per ongeluk een beeld omver die in stukken kapot viel. Felix keek mijn richting op. Ik verstijfde. Oja ik was vergeten dat ze me niet konden zien als ik ziel was. Ik liep door naar de gesloten deur, ik zweefde er dwars doorheen. Daar zat de sleutel voor mijn celdeur. Ik pakte hem van de grond. Aangezien het alleen maar een kamer voor de sleutel was stootte ik niks om. Ik moest snel zijn ik had nog maar 5 minuten van de 20 voordat mijn ziel terug springt naar mijn lichaam zonder sleutel! Want die kon niet meer terug flitsen. Ik verliet de kamer en ging direct naar mijn celdeur. Oef gelukkig niemand was gaan controleren of ik er nog was. Ik deed de sleutel in het slot en draaide de sleutel driekwart om. Ik hoorde een klik en de deur vloog open. Ik liet mijn ziel terug springen naar mijn lichaam. Ik opende mijn ogen en ik zag de geopende deur. Ik rende naar buiten op super snelheid en verliet het kasteel. Ik verliet het kasteel van de volturi en verliet volterra en ik verliet Italië.
Toen ik het land Italië had verlaten ging ik eerst jagen. Ik dronk 3 edelherten, 2 everzwijnen en 1 grizzlybeer. Maar waar ging ik nu naartoe? Ik zou zoieso niet in Europa blijfen te dicht in de buurt van de volturi. Ik moest naar een plek waar weinig zon was anders glinstert mijn huid en ziet iedereen dat ik anders ben. Ik ging naar forks, in Amerika. Daar was ik tenminste veilig.
