18 yaşında olduğuma rağmen okul hayatım çok güzel gidiyordu.
1 yıl geçti fakat hiçbir şey değişmedi okul hayatımda aynınydı,
ve zaman ilerledi 1 yıl daha geçti öz babam Kayseri'den
İzmir'e geliyordu bizde annemle haberlere bakıyorduk Kayseri'den İzmir'e gelen araba kaza yapmış,biz panikledik çünkü ben babama bu kadar senedir çok bağlıydım babam olabilirdi babamı aradık telefonu bir kadın açtı ve şöyle dedi
-ben hemşireyim adım Arya şu an babanız yoğun bakımda durumu ağır
-ta ta tamam biz hemen geliyoruz.0,5 saat sonra hastane deydik,
Direk yoğun bakıma gittik babamı camdan gördüm.Babam fazla dayanmamıştı 20dk sonra kalbi durmuştu doktorlar çok çabaladılar ama kurtaramadılar ve morga kaldırdılar, çok üzüldüm 1 gün sonra babam morgda hareket etmiş bizi Arya hanım aradı biz hemen hastaneye gittik babamı normal odaya almışlar doktor 1 kişi girebilir dedi, annem bana
- Can oğlum hadi sen gir, ben girmeyedebilirim.
Annemin yüzü düşüktü sordum
-anne neden yüzün düşük?
-yok bir şeyim sen gir.
-tamam annecim.
Ben koşa koşa babamın odasına girdim "babacımmmm" diye sessizce içeriye girdim ve babamın elini tuttum 5dk öylece durdum sonra gözünü açtı kısık bir sesle
- oğlum Can. dedi sonra doktor kapıyı çaldı ve içeri girdi ve şöyle dedi
-hastayı 3 saat sonra taburcu edeceğiz. Şimdi biraz dinlensin.dedi.Ben babama
-kendine iyi bak dedim ve çıktım
