HİPNOZ

-5- KAN

  Sinirle sıktığım ellerime kan gitmiyordu artık.Olduğum yere mıhlanmıştım adeta.Hayatımda daha önce bu kadar utandığımı hatırlamıyordum.Yerin dibine girmek ve orada sonsuza dek kalmak istedim.Teker teker bana çevrilen yüzlerin sayısı artıyordu her saniye.Ve ben bahçenin ortasında öylece kalmıştım.Saklanacak bir yer yoktu yakınlarda.Veya yanına gidebileceğim biri.Şu an Ulaş'a bile razıydım.Hareketsiz,olduğum yerde durmaya devam ettim.

      Kim yapmıştı bunu?O an aklıma şimşek gibi çaktı gerçekler.Yapan kişi gayet belliydi.Bana atılan tokadı görmemiş,o yüzden olay yaratamamıştı.Şimdi ise eline koz geçmişti.O da bunu en iyi şekilde kullanmıştı.Onu elime bir geçirirsem sağ bırakmayacaktım.

     Yumruklarımı açıp,hızlıca okula doğru koşmaya başladım.Bana bakan insanları görmezden gelip,önüme çıkanlari iteleyerek ikinci kata çıktım.Koridorun en sonundaki sınıfa kadar nefes almadan koşmaya devam ettim.

    12-B sınıfına gelince kapıyı hızla açtım ve "Beril!!!" diye hırladım.Sınıftaki hoca hemen ayağa kalktı."Kızım!Hemen çık git sınıfımdan!Dersimi bölmeye hakkın yok senin!"Sınıfa girdim ve tüm sıraları teker teker gözlerimle taradım.Yoktu.Allah'ın cezası yoktu.Beril'in en yakın arkadaşı olan Sedef'in sırasına doğru ilerledim ve kızı yakasından tutup kendime çektim.

   "Nerede o?" diye tısladım.Kızın korkudan irileşen gözleri hoşuma gitmişti.Psikopatmışım gibi bakıyordu.İçimdeki İris kahkaha attı.Belki de öyleydim.Kendi iç sesime dalmışken kızın ellerimi tırmıklaması ile kendime geldim.Yakasını o kadar çok sıkmıştım nefesi kesilmiş,yüzü kızarmıştı.Dehşetle ellerimi kendime çektim.Bir ara annemin dediği şu psikolojik destek işini düşünmeliydim.

     Öğretmen hızlıca kolumdan tutup geriye çekti beni.Ölümcül bakışlar attıktan sonra ondan kurtuldum."Benimle hemen müdürün yanına geliyorsun.Terbiyesiz!"diye bağırmaya başlayınca daha fazla sabrım kalmadı."Lanet çeneni kapa yoksa önce şunu sonra seni öldürürüm anladın mı?"diye haddimi aşan bir tehdit savurdum.Gözlerimden alev fışkırdığına emindim.Tüm vücudum alev almıştı.Adeta öfke ile kavruluyordum.Öğretmende sinirden deliye dönmüştü.Otorite sahibi olduğunu düşünen her yetişkin gibi kurallarına karşı çıkılmasına ve itaatsizliğe tahamülü yoktu belli ki.Sınıftan gelen bir kaç mırıldanma kanın beynime vurmasına neden oluyordu hala.Kendimi kontrol etmeliydim.

    "Kendini kesen başkasını hayli hayli keser,öldürür."Bunu hangisinin dediğini ayırt edememiştim.Kafamın içinde sesler uğulduyordu.Haklılardı.Niye sinirleniyordum ki?Yapamaz mıydım?Öldüremez miydim onları?Başımı iki yana salladım.Ne saçmalıyordum?Tabi ki kendim dışında kimseye zarar veremezdim ben.

   "Tuvalette." diye soludu Sedef.Hala boynunu ovuşturuyordu.Sonunda diye iç geçirdim.Şu tek kelimelik cevap için katil olmayı dahi düşünmüştüm.İçimdeki İris tekrardan kahkaha attı.Eğer katil olacaksam önce ondan başlamalıydım.Sinir bozucu şey.Hışımla sınıftan çıktım ve kattaki tuvalete doğru emin adımlarla yürümeye başladım.Ona ne yapacağımı bilmiyordum.Ama sadece konuşmaktan ibaret bir diyalog olmayacağını biliyordum.

     Tuvalete tahmini on beş adım kala kızlar tuvaletinin kapısı açıldı ve biri dışarı çıktı.Beni görmemesi için hemen yanımdaki kolonun arkasına saklandım.Kim olduğunu görememiştim.Ama Beril'le kızlar tuvaletinde olduğu belliydi.

   Beril'i tuvaletten çıkmadan yakalamalıydım.Ortalıkta kimse var mı mı diye koridoru kolaçan ettim.Kimse yoktu.Koşarak tuvaletın kapısına ulaştım.Derin bir nefes alıp kapıyı açtım.

   Açmamla çığlığımı bastırmak için elimi ağzıma götürmem bir olmuştu.Beril ağzı burnu kan içinde yerde yatıyordu.Ne yapacağımı şaşırmıştım.Biri,Beril'i dövmüş müydü?Ama neden?Kızı bu hale getirecek kadar neye sinirlenmişti?Hayvan.Beril'e yardım etmek içimden hiç gelmiyord lakin o kadar acımasız değildim.Yanına gittim ve yüzünü inceledim.Sağ gözü morarmış ve haliyle şişmişti.Bir süre açıp kapamayacağı belliydi.Dudağı ve kaşı patlamıştı.Burnundan da iki şerit şeklinde kan akıyordu.