MuMeSmile ( Music Makes Me Smile ) [Completed: Revised]

[Chapter 59] ♫ *They give my life a meaning- Mau*

NAOMI'S POV

Agad akong bumaba ng stage at hinanap si Maureen. Hindi ko pa sila nakikita nina Iris at Younha. Nasan na ba sila?

Napahinto nalang ako ng magsimula na sila.

*Sigh*

KUYA SHIN : ♫YEAH... it's time to keep the faith...

Baby listen to me, right... come on!

Everything's gonna be alright

Everything's gonna be OK!

Eonjena you and I hamkke neowa hamkke isseulke♪♫

Kelan ulit kaya kami makakatugtog ng kasama si Carl?

CARL : (second voice si Shin)

♫♪ (I do) saramdeuri mweora haedo

(I do) nae gaseumi shikkin daero

(Gakkeum) nunmuri nae mam jeok syeodo

And I wish u I wish u again ♫♪

Mamimiss ko ang boses na to. Tss. Hindi pa din niya sinasabi ang tungkol sa pag-alis nila. *sob* Pasaway na luha na to. Kailangan kong hanapin si Maureen pero ayaw humakbang ng mga paa ko. Patuloy lang sa pagtulo ang mga luha na to. Naupo nalang ako dito sa bench at pinanuod silang kumakanta.

Tulad nga ng sinasabi ng kanta, "Everything's gonna be alright, Everything's gonna be OK!"

"Annyeong!" si Maureen pala. Naupo siya sa tabi ko. Bigla ko siyang niyakap at mas napaiyak. "Sira ka talaga! Kanina pa kita hinahanap" sabi ko nalang.

"Y-Yomi.." ramdam ko din ang higpit ng yakap niya.

MAUREEN'S POV

Ang sabi ko pa naman hindi ako iiyak. Ang sabi ko pa naman, i-eenjoy ko ang araw na to. Pero eto ang pasaway na mga luhang to at patuloy na tumutulo.

"Y-yomi.." ang taong to, mamimiss ko siya ng sobra. Siya ang isa sa pinaka pinagkukuhanan ko ng lakas.. ang mala-anghel na babaeng to.

"Ma..mimiss kita" sabi ko nalang at niyakap siya ng mahigpit. "Wag kang umiyak, naiiyak lalo ako e" sabi ko at ngumiti pero mas narinig ko ang pagiyak niya.

"Magpapagaling ka ha? Babalik ka dito. Hihintayin ka namin"

*sob sob*

"Hmm" nasabi ko nailing. "Gusto ko pa kayong makasama kaya ako aalis. Marami pa tayong pagkukwentuhan at pwedeng gawin magkakasama hindi ba?"

*sob sob*

Ang friendship na dati ko pang hinahanap at pinapangarap. Andito lang sa mga taong nakakasama ko.

I am nobody, hindi ako kilala sa kahit anong larangan pero nabigyan ako ng pagkakataon na makilala at makasama ang favorite band at inspirasyon ko.

They give my life a meaning. Ang pag-asang akala ko hindi ko na makikita. Napapawi nila ang sakit na nararamdaman ko sa simpleng ngiti, yakap at saya na nararanasan ko kapag kasama sila.