You are perfect!

Joost

Roos zit op haar slaapkamer met haar tijdschrift in haar hand en zingt mee op het lied: Steal my girl van One Direction. Boven het lawaai hoort ze toch haar telefoon overgaan, ze neemt hem op. Hoi? Met Roos Overweijk.. Heee!! Roosje hoe gaatie meis? Het is haar vader, hij heeft Roos en haar moeder verlaten toen haar moeder vreemd ging. Roos vond het vreselijk dat haar ouders gingen scheiden en heeft het haar moeder nooit meer vergeven. 'Hee pap! Hoe kom je aan m'n nummer?? En waarom ben je nooit meer langs gekomen, thuis?' Roos weet niet wat ze moest zeggen.. Ze luistert naar de langzame stem van Joost (haar vader) die erg treuzelt en geen antwoord geeft op de vragen die ze had gesteld. 'Roos ben maar rustig.. Je moet echt even luisteren naar me.. Ben niet overstuur.. Maar hoe gaat het nou?'. 'Rooosaa!' Haar moeder roept. 'Wat nou mam?? Laat me even met rust!' Roept Roos en schreeuwt er nog achteraan 'en ik heet geen Rosa!!' Ze gooit de deur dicht en grijpt weer naar de telefoon. 'Pap.. Heb je een andere keer tijd?' Vroeg Roos en liep al weer naar de deur. 'Lieverd.. waarom luister je je niet naar je moeder, ga dat maar eens doen, en anders doe het voor je vader!'. Roos luisterde naar de stem van haar vader en hing de telefoon op.. Ze gooide een nagellakje door de kamer en schreeuwde: IK HAAT JE!!! Paar minuten later hoort ze de deurbel, ze staat op van haar bureaustoel en sluipt naar beneden. 'Dag mevrouw Overweijk' hoort ze, het was een bekende stem.. Maar van wie? Ze kan het net niet zien, ze staat op de trap en probeert het hoekje om te kijken. 'Roos?? Wat doe jij nou hier?' Het was haar moeder die nu voor Roos staat. 'Er is iemand voor je' zei haar moeder toen. Roos stapt de trap af en loopt naar de voordeur. 'Huh..? Papa? PAPA!! Jij bent het!' Ze springt en omhelst haar vader. Roos hoort haar vader snikken en voelt dan een warme hand op haar schouder, ze kijkt om. Het is haar moeder die zegt: 'Roos.. Kom je naar binnen dadelijk ben je verkouden?'. 'Zeur niet ma! Laat me is even alleen zijn!' Roos kijkt haar moeder boos aan en maakt een gebaar dat ze weg moet gaan. Joost zegt: 'wat je moeder heeft gedaan moet je haar kunnen vergeven.. Niet nu perse maar ooit!'. 'Dat is niet waar pap! Jij vindt het ook vreselijk dat mama het uit heeft gemaakt en lekker maar met een ander loopt te zoenen. 'Rosa!! Als ik weg moet gaan, oke.. Maar ik hoor alles nog en dit tolereer ik niet! Ik loop niet met een ander te zoenen! Ik had geen gevoelens meer voor Joost, dat moet je ooit kunnen begrijpen.. Anders zouden Joost en ik alleen maar ruzie krijgen'. Zegt haar moeder erg boos. 'Ik zal je nooit begrijpen!!! Ik hou van papa! En totaal niet van jou! Je hebt mijn leven verpest, dus ook die van jou! En voor de aller aller allerlaatste keer, ik heet geen Rosa!' Snauwt Roos en doet een stap naar buiten, ze gooit de deur achter zich dicht en is nu alleen met Joost buiten.