" -Bir bakar mısın?" diye seslendi. Arkamı döndüğümde tatlı bir kızla karşılaştım.Sanırım yeni okulumda ilk arkadaşım olacaktı."Ne var ?" dercesine baktım kahverengi gözlerine "-Şeyyy.. " diye kekelemeye başladı. Söyleyeceği her neyse biraz çekiniyor gibiydi ve eminim bu kız hiçbir şey soyleyemeyecekti. Önüme döndüm ve yürümeye devam ettim. Neymiş demek ki daha ilk arkadaşla tanışma zamanı gelmemiş her neyse eve gidip dizi izlemeliyim sonuçta benim gerçek hayatım bir tuşla değistirebileceğim dizilerim. Herkesin bir kaçış isteği vardır. Benim kaçışım da dizilerimdi.Eve yaklaşmışken aynı kızın beni takip ettiğini farkettim derdi neydi bu kızın o soyleyemiyorsa ben soylettirmesini bilirim diyerek kızın tam karşısına geçtim. Şaşırmıştı tabi aklınca gizlice takip ediyordu. "-Sen kimsin?" dediğimde o da artık konuşmaya hazır olduğunu hissettirdi. Elini uzattı ve "Merhaba Samyeli ben Ayla" dedi ve buna ek olarak evinde tek yaşadığımı öğrendiğini ve orda konusmamızın daha iyi olacağını söyledi. Normalde böyle bir hataya düsmezdim ama gerçekten merak etmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEBEP
Teen FictionHerkes hayatımı yazsam roman olsun diyor fakat kimse kolay kolay hayatını yazamıyor. Belki zaman bulamadığından belki de öylesine ağzından bir deyim olarak çıkıyor. Ne biliyim ama ben buraya hayatımı yazacağım. En azından deneyeceğim ...
