1 hafta sonra
Mechiden
Bu bir hafta son zamanlarda geçirdiğim en kötü haftaydı . Geçen hafta birlikte eve dönerken yine aynı konu yüzünden tartışmıştık . Ama bu seferki çok daha büyük kavgaydı . Sonunda ben ona Beni çok sıktığını , sürekli olarak bana bu sorduğunu ve sürekli birlikte olduğumuz için doğru düzgün düşünmeye zamanım olmadığını ve bunu düşünmem için beni yalnız bırakmasını istediğimi söylediğimde gözlerindeki hayal kırıklığını görmüştüm . Bana '' Senin cevabını duymak için üç yıldır bekliyorum ve artık beklemek istemiyorum . '' demişti ve gitmişti . Bu kısa süreli bir şey miydi yoksa tamamen ayrılmış mıydık ? Anlamamıştım ama kısa süreli bir şey olmasını umuyordum . Cevabım belliydi ama söylememek için inat etmiştim . Ve şimdi inadım yüzünden onu kaybetmek üzereydim . Belki de çoktan kaybetmiştim .
Bir haftadır onu görmemiştim . Bir haftadır beni aramamıştı . Nerede olduğunu bilmiyordum . Yanımda olmasını istiyordum . Neden inat etmiştim ki ? Neden evlenmekten kaçmıştım ? Zaten birlikte yaşıyorduk , evli çiftler gibiydik . Ne olacaktı sanki evlenseydik . Her şey olduğu gibi devam edecekti . Hiçbir şey değişmeyecekti . Ama ben inat ettiğim için çok şey değişmişti . Artık Ruggero yanımda değildi . Ve bir daha yanımda olur muydu ? Bilmiyordum .
Ben bunları düşünürken kapı çaldı . Hemen gittim ve kapıyı açtım . Ruggero gelmişti . Ona sarıldım ve '' Seni çok özledim . '' dedim . Ama o bana sarılmak yerine boynuna doladığım kollarımı tutarak kollarımı boynundan çözdü ve benden uzaklaştı . O zaman anladım . Buraya benimle barışmaya değil , benden kesin bir şekilde ayrılmaya geldiğini anladım . Ama bunu nasıl söyleyeceğini bilmiyor gibiydi . Çünkü ikimizde sessiz bir şekilde durmuş birbirimize bakıyorduk . Ruggero konuşmaya başlamadan önce benden bir şey bekliyor gibiydi . Bir şey yapmalıydım . O benden ayrılmadan önce bir şey yapmalıydım .
'' Evet . '' dedim . '' Teklifini kabul ediyorum . ''
Benim söylediklerimden sonra alayla güldü . '' Artık çok geç . '' dedi . '' Teklifin son kullanma tarihi geçti . ''
'' Ne ? ''
'' Yani artık teklifim geçersiz . Bu kadar zaman bekledikten sonra artık vazgeçtiğimi söylemek için geldim buraya .''
Ağlamaklı sesimle '' Ama Ruggero...'' dediğimde '' Sus Mechi . '' diyerek sözümü kesti . Tıpkı benim yılladır onun sözünü kestiğim gibi .
'' Yıllardır beni parmağında oynatıyorsun . Seninle evlenmeyi ne kadar çok istediğimi bildiğin için senden olumsuz cevap almaktan korktuğumu bildiğin için sana karşı çıkmayıp ne dersen yapacağımı bildiğin için bana cevap vermeyi bu kadar geciktirdin ve beni kölen gibi kullandın . Ama artık anladım neden böyle yaptığını ve bana kölen gibi davranamayacaksın artık . Bunu anladığın ve beni yanında tutamayacağını anladığın için teklifimi kabul ediyorsun . Ama artık beni yanında tutamayacaksın , Mechi . Buralardan gidiyorum ve sen beni durdurmak için hiç bir şey yapamayacaksın . ''
Sözlerini bitirdiğinde hiçbir şey demedim ve kapıyı kapattım . Sonrada olduğum yere oturarak ağlamaya başladım .
Ruggerodan
Mechi ne yaparsa yapsın kararımdan vazgeçmeyecektim ama beni durdurmak için hiçbir şey yapmadan kapıyı kapatması içimde bir boşluk oluşturmuştu . Ama hak etmiştim . Sözlerimle onu çok üzmüştüm . Bu sözlerimin doğruluğu bile tam olarak belli değilken sözlerimle onu kırmıştım . Hala kapının önünde duruyordum ve aramızda sadece bir kapı vardı . Hıçkırıklarını buradan duyabiliyordum . Benim yüzümden ağlıyordu . Bu kadar zaman onu üzmemek için uğraşmış olsam da ben ağlatmıştım onu .
Gitmeliydim buradan . Kapının önünde dikilmeyi bırakıp gitmeliydim . Biraz daha burada durup onun hıçkırıklarını dinlersem gitmem daha da zorlaşacaktı ama gidemiyordum . Mechinin kapıyı açıp ağlayarak '' Seni seviyorum , gitme . '' diye yalvarmasını istiyordum . Eğer onu o halde görürsem gidemezdim belki . Vazgeçerdim . Sonra da evlenip mutlu olabilirdik . Her ne kadar buraya ondan ayrıldığımı söylemek için gelmiş olsam bile teklifimi kabul ettiğini söylediğinde içten içe sevinmiştim . Yıllardır bu anı bekliyordum ve eğer başka bir zaman olsaydı çoktan onu kolundan tutup gelinlikçiye götürmüştüm . Ama olmazdı . Artık bunu yapamazdım çünkü Mechi onu sadece benim gitmemem için söylemişti . Ama artık çok geçti . Ben kararımı vermiştim ve buradan gitmeliydim .
Mechinin hıçkırıklarını daha fazla dinlememek için hızla kapının önünden ayrıldım ve gitmek için yola çıktım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutulmaz Aşk (3.kitap )
FanficUzun yıllar süren ve her zorluğun üstesinden gelmiş iki insanın aşkı onların ölümü ile bir anda unutula bilir mi ? Bence unutulmaz . Onları tanıyan , onların aşklarını görenler yaşadıkça , onların hikayesi birileri tarafından anlatılmaya devam ettik...