Bütün o saçma sapan dersler bittikten sonra sonunda çıkış zili çaldı . Herkes bi anda ayaklandı bense yavaş yavaş yerimden kalkıp merdivenlerden indim aslında indim derken sürüklendim. O kadar yorulmuştum ki 3.basamaktan sonra ayağım burkuldu ve bi anda yere kapaklandım . Biri kolumdan tutup beni kaldırdı suratını ilk başta göremedim tek gördüğüm şey dar siyah bluzun altından görünen baklavalar oldu tamamen ayağa kalktığımda karşımda gördüğüm kişiyi görünce şok oldum yanında oturduğum kızın sevgilisiydi sert bakışlı çocuk da diyebiliriz . teşekkürler diyip toparlandım tabiki eğilip kitaplarımı falan almadı bikaç kitabı tekmeleyerek suratıma attı sonra da "bidaha önüme düşme kaldırmam "dedi çok kabaydı sıratındaki sertlik hiç yumuşamadı . Bende ona " tamam bidaha üstüne düşmem deyip ayağına sert bi şekilde tekme atıp pardon dedilten sonra birazda sırıtarak eve doğru yürümeye başladım okuldan çıkarken bikaç kız sert sert baktı hiçbirini umursamadım . Eve gittiğimde babam birsürü yemek yapmıştı sofrayı hazırlıyodu "Ne yaptın baba bu kadar yemeği kim yiyecek " dedim önce güldü sonrada " misafirlerimiz var patronum yemeğe gelicek " dedi . Derin bir offff çektikten sonra odama gittim odamın onünden geçen babam " biraz doğru düzgün şeyler giy şu erkek bluzlerinden bir günlüğüne giyme bir elbise giyin " dedi
Biraz kıyafetleri karıştırdıktan sonra bir elbise seçtim. Annemin elbisesiydi o elbiseyle olan fotoğrafları bile var
Elbiseyi giydikten sonra saçımı aşağıdan topladım ve aşağıya indim babam beni görünce bir süre bakakaldı sonra gözleri doldu gidip ona sarıldım sonra kapı çaldı gidip ben açtım kapıyı açtığımda ise gördüğüm şey üzerine bir süre şok geçirdim saçlarında hafif beyazlıklar olan gösterişli bir adam ve yanında siyah deri çeketiyle bugün önüne düştüğüm sert bakışlı çocuk . O da beni görünce bir süre olduğu yerde kaldı elbiseme ve sonra bana baktı ve ardından içeri girdi biraz konuştuktan sonra masaya oturduk babalarımız konuşuyordu ama biz susmuştuk sert bakışlı çocuğun adamı " Bu da benim oğlum barış sanırım kızınız damlayla aynı okula gidiyorlar" dedi sonra babam " çocuklar siz biraz dışarı çıkın biyerlerde oturun hem vakit geçirmiş olursunuz " dedi ben tam hayır derken barış sözümü kesip "olur " dedi .
Multimedya : Damla ve elbisesi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ULAŞILMAZ
Teen FictionAslında asla olmaz dediklerimiz bi anda biz istemeden olur ve bunu engelleyemeyiz biz aşkı bulamayız AŞK BİZİ BULUR Damla annesinin ölümünden sonra kendi içine kapanır ama barış onun ışığı olur ikiside birbirinden nefret etsede aslında sadece birbir...