TERKEDİLMİŞ EV

Kaybolduk

Sabah daha ben uyurken saat çalmaya başladı.O güzel ve tatlı uykumdan şaşkınlıkla uyanmıştım.Sesin geldiği yöne bakınca saatin çaldığını anlayarak kendime saati kurduğum için biraz kızmıştım.Ama o gün o saatte kalkmalıydım.İstemeye istemeye kalkıp banyoya gidip yüzümü yıkadım.Annem çoktan kalkmış kahvaltıyı hazırlıyordu.Bende ona yardım ettim ve sofrayı kurduk.Sonra yemeğimizi yedik.Sofrayı topladık.

Ben o gün dolaşmaya gitmeyi planlamıştım.Hatta sabah bu yüzden erken kalktım.Hazırlanıp evden çıktım.

Dolaşırken iki tane vahşi köpeğe rastladım.Beni kovalamaya başladılar.Ben kaçarken ileride kırık dökük terkedilmiş bir eve rastladım.Köpeklerden kurtulabilmek için eve girdim.Burası çok karanlıktı.Korkuyla ışığı açtım.İçerisi çok kirliydi.Ama bunu pek önemsemedim.Kırık camlı bir pencereden dışarı baktım.Köpekler hâlâ oradaydı.İçimden "acaba dolaptan yiyecek alıp köpeklere versem giderler mi?Bi deneyim!"dedim içimden.Dolabı açtım.Fakat dolapta hiç yiyecek yoktu. Ne yapacağımı düşünürken üst kattan miyaaaav!diye bir ses duydum.Üst kata çıktım.Ses en sağdaki odadan geliyordu.Odaya girdim.Bir de ne göreyim! Bembeyaz bir yavru kedi sandalyenin altına girmiş,çaresizce miyavlıyordu.Hemen yanına gittim ve kediyi kucağıma aldım.Kedinin ayağındaki yarayı gördüm ve çok üzüldüm.Onu iyileştirmek istedim.Ama etrafta bununla ilgili hiç birşey yoktu.Hızla dolaplara,çekmecelere,raflara bakmaya başladım.Peçete,sargı bezi ve kolonya buldum.Peçeteye biraz kolonya döktüm ve etrafını sargı beziyle sardım.İşte oldu! Kedi iyileşti!Ben bu kediyi çok sevmiştim.Bu yanlız ve çaresiz yavru kediye ben bakmaya karar verdim.Hatta ona bir isim bile buldum.....PAMUK.....Bu minik kediyle ilgilenirken köpekleri unuttum.Pamuğu kucağıma alarak pencereye koştum.Köpekler gitmişti.Hemen dışarı