MAFYAcık #wattsy2016

MAFYAcık 5

Ne demekti şimdi bu.
"Ne demek istiyorsun."
"Yoruldum hep acı çekmekten sevmekten ama sevilmemekten.Ben hiç sevilmedim ama çok sevdim be.Canımdan çok.Onun gülüşleri kanıma karıştı sanki benim aşkımsa vücuduma.Bazı insanların çatısı vardı ya ordan atlarlar ya da hep orda dururlar ben şuan o çatı katındayım Zehramın öldüğü çatı katında ama çok canım yanıyor onu o halde görmek .Bitiyorum ben ya tükeniyorum.
"Peki tamamen bittiğinde ne olacak?"
"O zaman ne olacağını bilmem ama benim olmayacağım kesin." konuşurken yanaklarından süzülen yaşları silmek geldi içimden sonra da onun gözyaşlarının geçtiği yerleri öpmek.O ağlayınca ben daha çok ağladım hem gözyaşlarımla hem kalbimle.Hem kimi sevmişti ki o onu bu kadar savunmasız yapan Zehra denen kadın kimdi.Bu düşünceyle içim burkuldu.O bir kadını seviyor.İyide bana ne ki bundan umarım o hep korktuğum şey olmaz.Sadece ufak bir hoşlantı.Hem karşısında böyle savunmasız duran bu adama karşı herkes böyle hisseder.Poyrazın yana düşen başıyla kendime geldim uykuya dalmıştı.Bende bunu fırsat bilerek kalkmaya yeltendim.Ama sadece yeltendim çünkü Poyraz bileğimden tuttu.
"Gitme" ne yapacağımı bilemez halde kaldım.O sırada Poyraz da bileğimden tutup beni kendine çekti.Beni yere oturtturup başını omzuma yasladı.Gözlerinden akan bir yaş omzuma damladı.Ben de başımı başına yasladım ve uykuya daldım.

Sabah yatağımda uyandım.Nasıl ya? Ben nasıl yatağıma geldim? Poyraz nerde? Babam böyle pasta yapmayı nereden öğrendi.Off kafamda deli sorular.Yataktan kalkıp mutfağa gittim kimse yoktu evdeki bütün odalara baktım.Off nerdeler bunlar.Poyraz nerde.Karnım guruldayınca düşünmeye ara verdim insan aynı anda iki işi yapınca acıkıyor tabi.Hem düşün hem de odaları dolaş işim çok zor be.Tamam kabul ediyorum  dün geceyi unutmaya çalışıyorum.Neyse ya ben birşey yiyeyim yoksa midem kendini imha düğmesini bulup kendini imha edicek.Aklıma fineas ve ferb geldi onda da doktor d-ne diyorum ben ya kendine gel Derin. Dolabı açtığımda gözüme ilk çarpan şey Poyrazın yaptığı menemendi.O aklıma gelince gözlerimin dolmasına engel olamadım.Ben hiç böyle şeyler yaşamamıştım ki hayatımda ilk defa bu kadar duygusal sahneye şahit oldum.Ağlamamak için dolabın kapağını kapattım.Sonra dayanamadım napiyim çok acıktım.Dolabı geri açtım menemene hiç bakmadan peynir çıkardım ekmekle beraber yerdim oh mis.Dikkat et de aklını da yeme.Hıı geldi yine gereksiz bak defol git zaten hassas günümdeyim.Hiii yoksa regl mi oldum la ben hemen elimi arkama götürüp yokladım.Tamam etraf temiz.Ne diyom ben ya tabi bunca sene insan arka sokaklar izleyince insan böyle oluyor normal yani.Tıkınmamı bitirince bahçeye çıktım.Oktay ve tanımadığım birkaç adam konuşuyorlardı.İlk Oktay farketti beni yanıma geldi.
"Kutlarım gidiyorsun artık."
"N-Nasıl gidiyorum ya."
"Ne oldu hiç sevinmemiş gibisin."
"Sevindim sevindim sevinmesine de ya polise gidersem bunları da ben mi söyleyeceğim size."
"Orasını bilmiyorum Poyraz bey kızı bırakın dedi."
"Başka bir şey demedi mi?"Başını olumsuzca salladı.Gidiyor muyum şimdi ben.
"Gel Hasan seni bırakacak."
"Tamam"Yavaşça arabaya doğru yürüdüm.Gidiyorum artık kurtuluyorum.Arabaya bindim.Ben biner binmez sürmeye başladı.Yuh resmen arabayla yer çekimine meydan okuyor.Çüş.Biraz etrafa bakmaya çalıştım ama hiç bir şey yok ki tek tük evler var.Onun dışında her taraf orman.Yarım saate evime geldim.Benim anlamadığım Poyraz neden sabah yanıma gelmedi.Yoksa
"Bitiyorum ben ya tükeniyorum."
"Peki tamamen bittiğinde ne olacak?"
"O zaman ne olacağını bilmem ama benim olmayacağım kesin "İntihar edecek veya etmiş olamaz demi.Yok ben bu ihtimalle yaşayamam.Taksi durağına doğru koştum.Boş  bir taksiye atladım ama atlamaz olaydım adam biner binmez konuşmaya başladı.Ülkemizin hali hiç iyi değilmişden yemek tarifine geldi nasıl geldiğini anlamasamda.
"Güzel abicim, tatlı abicim bassana biraz gaza yürüyerek gitsem daha iyi be hadi biraz hızlı."Biraz bozulsada umursamadım seni mi bekleyeceğim ben ya.
"Hangi yoldan gidecez ."Hatırlamaya çalıştım.
"Sağa dön."Evet buraları hatırlıyorum doğru yoldayız.
"Sola dön ordan bir daha sola döneceksin abicim."
Ev göründü.
"Abi şu ev hadi biraz daha hızlı."Adam manevra yapıp durdu.Havaya bak havaya .
"Sen beni burda bekle 5 dakikaya gelirim."Başını sallayınca indim.Paramda yok ama halletcez artık.Hemen eve doğru koştum.Oktay ve yine o grubu görünce onlara doğru koştum bu seferde.
"Oktay Poyraz nerde?"
"Kızım senin aklında sorun mu var? Bir daha niye döndün buraya evine gitsene."İnan bende bilmiyorum Oktaycım.
"Hadi lütfen Oktay."
"Bilmiyorum"
"Peki Zehranın öldüğü yer neresi."
"Sen Zehra hanımı nerde biliyorsun."
"Ya onu boşver sen zehranın öldüğü çatı nerede?"
"Bilmiyorum"
"Abi nasıl bilmiyorsun Poyat şirketinin çatısında öldü ya."
"Sus Semih sus."Onların tartışmasını dinlemeden taksiye doğru koştum.
"Abi gözünü seviyim hızlı sür şu arabayı  Poyat şirketine hadi."Birkaç sağa sola döndü.Bu kadar yakınmıydı.Poyrazı şirketin çatısında görünce kalbim sıkıştı sanki. Araba durmadan kapıyı açıp koşmaya başladım.Adamın arkamdan bağırmasını umursamadan içeri girdim.Asansörün önüne geldim.Off bunu bekleyemem ki.Merdivenlere yöneldim.4.kata gelene kadar koşarak çıktım.Merdivenlere düştüm.Dayan Derin sana bir kutu brownie alcam Derin hadi.Yine merdivenleri çıkmaya başladım.9.kata geldiğimde yine düştüm.Hadi 3 kat kaldı hadi.Son bir ümit kalkmaya çalıştım ama yine düştüm.Bu sefer hıçkırarak ağlamaya başladım.Bir adam yanıma gelip kalkmama yardım etti.Hıçkırıklar eşliğinde teşekkür ederek yine merdivenleri çıkmaya başladım.Çatıya geldiğimde Poyraz yine aynı yerde duruyordu.
"POYRAZ DUR LÜTFEN."
Bu bölümü pek beğenmedim ama yine de yükledim umarım diğer bölümler daha iyi olacak.