Μέρα 6η: 5 Μαρτίου

1.3K 118 5
                                    

Η μέρα είναι φωτεινή. Δε θυμίζει σε τίποτα τις προηγούμενες βαριές μέρες που οι άνθρωποι είχαν κρυφτεί σαν τα μυρμήγκια στις φωλιές τους, περιμένοντας να μυρίσει άνοιξη. Η Μόνικα περπατά στους δρόμους της πόλης κοιτάζωντας βιτρίνες και μιλώντας με τη Ντι. Το συνοφρυωμένο πρόσωπο της είναι πια παρελθόν. Φαίνεται σαν να μην έχει καμία έγνοια, σαν να είναι πραγματικά ανέμελη.

«Αλήθεια σου λέω, είμαι πολύ καλύτερα. Τον σκέφτομαι ελάχιστα πια, όσο πατάει η γάτα...εντάξει ίσως όσο πατάει μια μεγάλη γάτα...ένα λιονταράκι».

«Ή ένας μικρός ελέφαντας» χαχανίζει η Ντι από την άλλη πλευρά του ακουστικού προσπαθώντας να ισορροπήσει το κινητό της μεταξύ του αυτιού και του ώμου της έτσι όπως βάφει τα νύχια των ποδιών της.

«Λοιπόν, τα παιδιά, ο Κ. και ο Μήτσος, μας κάλεσαν να πάμε κάποια στιγμή την επόμενη βδομάδα από το σπίτι τους για φαγητό. Για να γνωριστούμε καλύτερα, να γίνουμε όλη μια παρέα. Νομίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερη θεραπεία για έναν χωρισμό από το να είσαι με φίλους, τι λες και εσύ;»

«Λέω ότι είμαι πολύ απασχολημένη με τα βιογραφικά που στέλνω δεξιά και αριστέρα και δεν ξέρω καν αν θα τα καταφέρω να έρθω. Θα πρέπει κάτι να φτιάξουμε και εμείς, με άδεια χέρια θα πάμε; Σουπερ μαρκετ, συνταγές, καινούρια πρόσωπα, γολγοθάς μου φαίνεται όλο αυτό!»

«Είσαι γκρινιάρα, σιγά τα καινούρια πρόσωπα. Τον Κ. τον γνώρισες ήδη»

«Είναι καινούριο πρόσωπο για μένα. Περισσότερο γνώρισα τον κώλο του πάρα το πρόσωπό του» την πειράζει η Μόνικα. «Εσύ μιλάς εκ του ασφαλούς, έχεις τον μπαμπά να σου τσοντάρει λεφτά και έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Ρώτα και εμάς που τελειώνουν τα έτοιμα, αν δε βρω δουλειά άμεσα την έβαψα. Και ξέρεις πώς είναι τα πράγματα πια. Τριακόσια ευρώ και πήζεις στα δωδεκάωρα».

Η Ντι νιώθει τύψεις που είναι σε ευνοϊκότερη μοίρα από τη φίλη της, λες και ήταν ξεκάθαρα δική της επιλογή ένας πατέρας που τη βοηθούσε οικονομικά. «Θα έδινα όλα αυτά τα λεφτά που μου δίνει ο μπαμπάς για να έχω πίσω τη μαμά, Μόνικα. Και εσύ μιλάς εκ του ασφαλούς» αμύνεται η Ντι.

«Δεν τους ξέρεις τους γονείς μου, άσε, πιάνεις ευαίσθητα θέματα»

«Ας τα αφήσουμε αυτά τότε. Τι να πω στα παιδιά αν με ρωτήσουν, να σε υπολογίζουν;»

«Πες τους οκ».

DilemmaOnde histórias criam vida. Descubra agora