MİGREN‼️

19.bölüm

Evet uzun bir zaman sonra dönebildim. Aslında hikayemin bazı yerleri saçma olmuş olabilir yani en azından ben öyle düşünüyorum. Ama en çok okunan kitabımda bu olduğu için yorum gelmemesine rağmen yinede yazıyorum canlar *-* 💕
***********
Onur..
Aniden çalan alarm sesine uyandım. Saati elime alıp gözlerimi kısarak baktım. 07:10'du saat. Ben asla bu kadar erken alarm kurmazdım. Demek ki abim kurmuştu. Yorganımı geriye atıp yatakta doğruldum. Mutfaktan sesler geliyordu kesin abimdi. Elimi yüzümü çabucak yıkayıp mutfağa geldim. Abim kaşar doğuruyordu. Bende karşısına oturdum. Yumurta yapmıştı yine aslında iğrenç yapıyordu demiyodum ama artık yetmişti. Karşısında anbim bıçakla doğrarken bende salata yiyip konuşmaya başlamıştım.

"abi sen gerçekten, yemeklerinin güzel olduğunumu zannediyosun?" Dedim. Abimin alttan sinirli bakışını görünce kıkırdadım. Gülmemin üzerine cevap verdi.

"Hayır."

"Ne hayır?"

"Güzel değil bnde beğenmiyorum ama başka seçenekte bilmiyorum."

"Başka seçenek? Gerçekten tereyağı yerine yumurtaya su katıyosun bide başka seçenek yok diyosun ulan aç kalsak daha iyi."

"Seçenek aç kalmakmı yani?"

"Evet, senin saçma tariflerindense."

"Peki kalk."

"Nası?"

"Kalk madem sevmiyosun 2.seçenek olarak aç kal o zaman sen bilirsin onur. Zaten birşeye yardım etmiyon bari aç kalda yemeklerde bana kalsın."

"Yok canım, yani yerimde şimdi aaa aklıma ne geldi?"

"Ne bağrıyon de işte."

"Şu saç örneği konusu. Sıdıka teyzegil evimizi dün camiye çevirdiği için bahsedemedik." Abim cevap vermeyince devam ettim.
"Evet abi senden bi açıklama bekliyorum." Diyip ayağa kalktım ve ellerimi göğsümde birleştirip ayağımı sallıyordum.

"Onur napıyosun??"

"Açıklama bekliyorum."

"Yaw otur ye şu yemeği ne açıklaması?"

"Söyledim ya saç kimindi neden test yaptırdın?"

"Offf kapat gitsin gereksizdi."

"Söyleee abicimm lütfeennnn??" Diyip kollarımı arkadan boynuna doladım. Abim ise oflayıp pufluyodu.

"Ya tamam bırak zevzekliği geç otur." Diyince yerime geçtim ve hala konuşmasını bekliyordum. En sonunda yumurtadan biraz tabağına alırken konuşmaya başladı.

"Ben bi hayal kırıklığına uğradım." Diyince bi an gözüme baktı sonra yumurta yemeye devam etti bende konuştum.

"Neyin hayal kırıklığı bu?"

"İnşallah kardeşim olmazsın diye düşünüp hastaneye gitmiştim meğerse boşuna gelin güvey olmuşum." Diyince şaşırdım, gerçi bekliyodum ama biraz sinirlenmiştim.

"Abi?"

"Efendim?"

"Çok üzülmüşsün ya umarım allah daha iyilerini verir."

"Evet üzüldüm en çokta yenisi olmicağı için üzüldüm." Diyince göz göze geldik. Çünkü annemiz yoktu. Daha doğrusu nasıl öldüğünü bile bilmiyordum. Ne zaman sorsam geçiştirirdi bende üstüne gitmezdim. Ama artık bilmem gerekiyordu.

"Abi?" Dedim büyük sessizliğin içine.

"Ne?"

"Annem,"

"Onur! Lütfen onun hakkında bana soru falan sorma."

"Neden?"

"Nedeni yok."

"Abi artık küçük bebekmişim gibi davranıp beni küçümseme benimde herşeyi bilmeme hakkım var."

"Öğreniceksin zaten."

"Tamam hadi anlat o zaman neyi bekliyorsun ki ?"

"Zamanı."

"Abi bırak artık şu gizemli konuşmalarını bende sır tutabilirim. sana her ne kadar bazen haksızlık yapsamda sonuçta bi bağımız var ikimizde birbirimizi seviyoruz."

"Bunları öğrenirsen ben üzülürüm çünkü, yani artık o bağ kalırmı bilmem."

"Nasıl yani, yoksa?"

"Ne yoksa?"

"Abi düşündüğüm şey değildir dimi?"

"Onur inan bana şuan dediklerini umursamıyorum çünkü işe gitmem lazım afiyet olsun." Diyip sandalyedeki ceketini aldı ve gitti. Bunları düşünmek istemiyordum. Yani aramızdaki bağ derken yoksa annemle babamı o mu öldürmüştü yada katkısımı olmuştu gerçi ikiside aynı sayılır benim gözümde ama abim birazcık tanıyosam bunu asla yapmamıştır!! Yapmış olamaz zaten hiç birini düşünmüyosa en azından beni düşünürdü. Yok yapmadı biliyorum. Diyip yatak odasına geçtim. Abimin odasına girmeyi çok severdim. Çünkü çok değişik bir zevki vardı. Mesela en sevdiği renk gri. Ve bu arada iş buldu ama bana henüz söylemedi. Saçma sapan özellikler işte. Keşke şurdan bi taşınsakta şu sıdıka mallarından kurtulsak başka bişe istemiyom la. Abimin aynasına geçip suratıma baktım. Çok yakışıklı durduğumu farkedince abimin yatağına geçtim ve selfie çektim. Hemen ınstaya atmalıydım. :D
Fotoğrafı attım ve hemen yorum gelmeye başladı normalde böyle değildi lan. Hemen girip baktım en az 100 kişi yatağın yanındaki eli sormuş hemen fotoğrafa döndüm mümkün değildi. Yanıma baktım bişe yoktu fotoğrafa baktım yanda cidden birinin elinin olduğunu görünce küfür edip yataktan sıçradım. Bu da neydi böyle? Hemen telefonumdan abime sesli mesaj bıraktım. Sonrada ınstadan fotoyu sildim. Off umarım erken gelir diye salonda dört dönüyordum. Sonra sesli mesaj gönderdi aynen şöyleydi :

"Hemen gelmemi gerektircek olan umarım çok önemli bişeydir yoksa orya gelince seni tokat manyağı falan yapmaya çalışıcam, 10 dakkaya orda olurum." Demiş. Umarımda on dakkadan fazla sürmez çünkü korkuyordum. Abim yanımda olmayınca korkuyordum. Ama abim gelince cesaret gelirdi. Ama hala yoktu. Biraz daha bekleyince zil çaldı. Hemen koşup açtım ama abim değildi.
(Silah sesi)🔫🔫🔫

Devamınıda artık sonra yazıcam yorum atabilirsiniz benim her zaman kapım açıktır.😂😂❤️