Wat nu?! Deel 2 :)

23.

(Vanuit Maud)

"Dit smaakt nog niet eens slecht." Zei Martijn tijdens het avondeten. Ik zei:"zie je nou wel dat ik het kan? Goed he!" Mijn moeder zei:"ja Maud, wauw. Ik ben trots op je. Je kunt eindelijk koken na 17 jaar." Ik lachte en zei:"zo klinkt het wel heel hopeloos." "Tot vandaag dacht ik ook dat jij hopeloos was in de keuken." Zei mijn moeder lachend. Ik keek haar zogenaamd beledigd aan en zei:"nou ja zeg, ik hoop dat je tweede kindje beter kan koken." Mijn moeder lachte en zei:"denk je dat?" Ik zei:"nee, vooral niet als het de kookkunsten van jou heeft." "Scherp Maud." Zei Martijn lachend. Mijn moeder keek hem lachend aan en zei:"sinds wanneer kies je niet meer partij voor mij?" "Sinds ik leuker ben!" Zei ik lachend. Ik deed wel vrolijk, maar eigenlijk wilde ik niet eten. Het liefst liet ik het allemaal staan, maar het kon niet, het mocht niet. Ik moest doorzetten. Ik wist exact hoeveel calorieen erin zaten, ik had het immers zelf gemaakt. Maar toch wilde ik er niet aan denken, dat zou het alleen maar moeilijker maken. En het was al zo moeilijk...

(Vanuit Ilse)

Ondanks de roddels over Marco en mij was ik best vrolijk. Misschien kwam dat ook doordat ik een paar dagen vrij was. Ik zat in de auto op de terug weg naar huis. Ik was bij Lisa geweest. Het ging best goed met haar en haar dochter, maar ze moest natuurlijk wel alles zonder man doen. Toen ik thuis kwam. Zei ik:"ben thuis!" "Hey liefje!" Zei Bart toen hij met Josefine op zijn arm de trap af kwam. "Hey." Zei ik. Ik gaf Bart en Josefine een kus en zei:"alles goed hier?" Bart zei:"ja.." Ik kon aan de blik in zijn ogen zien dat er iets niet goed was en ik zei:"wat is er?" Bart zei:"er kwamen mensen aan de deur voor die roddel." Ik wist niet wat ik hoorde. "Hier aan de deur?" Zei ik. Bart knikte en ik zei:"hoe weten ze waar ik woon? Ik heb mijn adres altijd geheim gehouden!" Bart zei:"rustig liefje, ik heb ze weggestuurd en alles is goed nu." Bart had gelijk, maar ik was kwaad, heel kwaad. Wie heeft mijn adres aan de media gegeven? Wie zou zoiets hebben gedaan? "Dit meen je niet!" Zei ik. Bart probeerde me te kalmeren en zei:"rustig Ils, dat zien we straks wel weer. Je bent nu vrij." "Maar wat nou als ze mijn vrije dagen komen verstoren?" Zei ik nog een beetje in paniek. "We sturen ze weg, en dan komt alles goed oke?" Zei Bart. Ik knikte en zei:"oke." Dit vond ik niet fijn, wat moest ik nu?

(Vanuit Maud)

Die avond zaten mama en ik op de bank voor de tv. Martijn was naar een feestje. "Maud?" Zei mijn moeder. Ik keek op en zei:"ja?" "Vind je het erg dat ik zwanger ben?" Vroeg mijn moeder met een schuldig gezicht. Daar kwam de vraag weer. Mijn moeder had me deze vraag al een keer of duizend gesteld, maar goed. Ik zei:"nee. Waarom zou ik? Het is toch leuk?" Mijn moeder zei:"ja, maar je voelt je niet achtergesteld?" Ik begon te lachen en zei:"nee natuurlijk niet mam! Kap daar toch eens mee." Mijn moeder glimlachte en zei:"ik twijfel gewoon Maudje." Ik zei:"dat hoeft echt niet mam, echt echt echt echt niet." 'Nieuw nieuws. Gaat Ilse Vergoossen weer Ilse de Lange heten?' Hoorden we vanaf de tv. Mama en ik keken allebei naar de tv. "Wat?" Zei ik. Mijn moeder zei:"wat is dit nou weer voor onzin?" "Oh nog steeds over de roddel over Marco borsato en Ilse." Zei ik. Mijn moeder zei:"nog steeds?" Ik knikte en zei:"o god."

COMMENTS?
TIPS?