Wat nu?! Deel 2 :)

26

(Vanuit Maud)

De tweede terugval was officieel een feit. Ik was op een gala, want een vriendin van mij werd 18 ( ja ze had rijke ouders, vandaar een gala). Het was heel leuk en gezellig, maar ik had mijn vinger in mijn keel gestoken op het toilet. Ik had geen idee waarom, maar het moest. Ik keek in de spiegel en werkte mijn make-up bij, toen de deur openging. Abigail. Gadverdamme. "Yo Bloemen." Zei ze op een arrogante toon. "Hey." Zei ik zo gewoon mogelijk. "Wat deed je? Zeker weer spugen?" Zei Abigail op een gemene toon. Hoe wist zij dat? "Helemaal niet." Zei ik. Abigail lachte en zei:"meid, ik hoop dat je jezelf niet van kant maakt voor het einde van het jaar." Ik wist niet wat ik hoorde. "Waarom zou ik dat doen Abigail?" Zei ik. "Omdat jij meer problemen met jezelf hebt dan iedereen bij elkaar hier." Zei Abigail. Ik grinnikte en zei:"nee, jij hebt de meeste problemen, maar goed. Wees maar niet bang, ik blijf je nog lang genoeg irriteren." Abigail keek me beledigd aan en zei:"jammer." Ze wenste me gewoon dood waar ik bij stond, wat een rotwijf. Ze liep weg en ik bleef alleen in de wc achter. Als anorexia een persoon was, dan was dat vast en zeker Abigail.

(Vanuit Ilse)

"Goed zo schatje!" Zei ik. Josefine kon lopen. Ik was zo trots op haar.. "Ik ben trots op je schat." Zei Bart toen hij Josefine optilde en een kus gaf. Ik glimlachte en zei:"goed he!" Bart zette Josefine weer neer en zei:"ze lijkt op jou." Ik lachte en zei:"ja, ik ben ook zo jong." "Serieus nog steeds? Jezus je bent jong en je bent heel mooi, dus ophouden over die leeftijd." Zei Bart. Ik lachte en zei:"sorry hoor. Jij en Maud begonnen erover laatst." "Als grapje, maar jij denkt dat 40 het einde van je leven is." Zei Bart. Ik zei:"nee, ik wil gewoon niet oud en grijs worden." "Daar hebben ze haarverf voor en je bent prachtig." Zei Bart. Ik lachte en zei:"oke oke." Bart trok me tegen zich aan en zei:"en ik hou van je." Ik glimlachte en zei:"ik ook van jou schat." Bart gaf me een kus en zei:"je zeurt trouwens bijna niet meer over je figuur de laatste tijd." Ik zei:"goed he!" Bart lachte en zei:"zeker." "Ik heb geaccepteerd dat ik dik ben." Zei ik plagerig. "Ja hoor. Doe eens even heel snel normaal." Zei Bart. Ik lachte en zei:"grapje." Bart keek me aan en zoende me. "Je bent prachtig." Fluisterde hij in mijn oor. Ik glimlachte. Als hij het zegt...

(Vanuit Tom)

"So, you have a girlfriend right?" Vroeg mijn oma. Ik had haar al heel lang niet meer gezien, want ze woonde in Amerika. Iedere keer als mijn familie hier begon over Maud werd ik verdrietig. Ik miste haar zo.. "Yes, her name is Maud." Zei ik. Ik liet een foto zien en mijn oma zei:"what a beautiful girl!" "I know." Zei ik. "She was really sick a time ago, she was anorexic." Zei mijn moeder. Mijn oma keek geschrokken en zei:"poor girl.. Is she okay now?" Ik knikte en op dat moment twijfelde Ik. Ze deed alsof alles goed ging, ze deed altijd vrolijk. Misschien was wel 20 kg lichter als ik haar zag straks. Dat zou een nachtmerrie zijn.. Ik wilde haar niet kwijt... Maar misschien ging het ook wel heel goed. Haar familie en vrienden zouden goed op haar letten. Ze kon dit... Toch?

COMMENTS?
TIPS?