Hayatınızın sıradan olmasına bir süre sonra alışıyorsunuz.
Her şeyin, eskiden olduğu gibi, aynı yerde, aynı şekilde durmasına alışıyorsunuz.
Birbirini sürekli tekrar eden olaylara, aynı tepkileri vermeye alışıyorsunuz.
Yüzleri gittikçe birbirine benzemeye başlayan insanlarla, başı ya da sonu aynı olan konuşmalar yapmaya alışıyorsunuz.
Siz, siz olmaya alışıyorsunuz zamanla.
Ben de, üniversiteye başlamak gibi büyük bir değişiklik yaşasam da, sıradanlığımdan hiçbir şey kaybetmeyerek yaşamaya devam ediyordum.
Ben, ben olmaya alışmıştım artık.
Değişimi, gelişimi, reddeden biri olmanın ne demek olduğunu bilen vardır mutlaka.
Tıpkı benim yaptığım gibi, sadece başkalarının koyduğu yol levhalarını takip ederek yaşamaya çalışanlar vardır.
Tıpkı benim gibi, kocaman bir şehirde, kendini eskisinden daha da yalnız hissedenler vardır. Üstelik ona her şeyin bir önceki hayatından çok daha güzel olacağı sözü verilmişken.
Hayatimin en buyuk koklu degisiklikleri, daha büyük bir çanta almam ya da daha fazla sebze yemeye karar vermem gibi şeylerden ibaretti.
Yeni bir hayat diyebilir miydiniz siz buna?
Eğitim seviyesi atlamak ya da yeni bir eve taşınmak yeni bir hayat mı demek gerçekten?
Yeni bir hayatın ne demek olduğunu sonradan öğrendim ben.
Ve inanın bana 'yeni bir hayat' kesinlikle bunlar demek değil.
