Belki de en zorudur hislerine karşılık bulamamak. Rahatça seni seviyorum kelimelerini sarfedemezsin mesela. Onun da sevdiğini düşünürsün. Uzun bir süre izlersin. En ince detayına kadar izlersin. Gülüşü, bakışı, parfümü, saçını düzeltmesi bile ilgini çeker. En kötü taraflarına bile perde çekersin. Tamam dersin işte bu benim sevdiğim kişi. Konuşmak için can atarsın onun haberi olmaz. Kafanda onunla ilgili binlerce senaryo yazar tek başına oynarsın. Onu sana bakarken yakalamak işte o tarif edilemez bi duygu..
Gece rüyalar görürsün sabah uyandığında bitmesini istemediğin ama gerçek olmayacağını bildiğin onlarca rüyaya uyanırsın.
Bir şekilde sevdiğini söylersin o sevmiyorum der. Hesap sormazsın. Neden diyemezsin oysa içinde fırtınalar kopar haberi olmaz. Belki o da sevmiştir aşk değilse de hoslantı
Belki o bile kendine itiraf edememistir. Ama sen hissedersin bi gülüşü bi bakışı yeter anlamana ama elinden birsey gelmez kanıtlayamazsın. Herkese anlatırsın ne kadar çok sevdiğini o da seviyor mu diye sorarlar,işte onun cevabını sen bile bilmezken etrafindakilere nasıl anlatabilirsin ki?
Oysa onunla ilgili her hatıra aklındadır. Kalbindeki bu soru işaretleri bitirir insanı..
Papatya fallarına inanırsın sonra seviyor çıksa da aklın inansa bile kalbin inanmaz.
Sevmiyorum dese de bakışlar anlatır herseyi ama elinden birsey gelmez uzaktan izlersin vazgecmeden, yılmadan anlamaya çalışırsın sevip sevmediğini..
Belki de hiç cevabını bilemeyeciğin bir sorunun boşluğunda kaybolursun.
