Tiniden
Jorgenin neden beni çağırdığını bilmiyordum . Sadece bana önemli bir şey söyleyeceğini söylemişti . Ne söyleyeceğini merak ediyordum . Acaba bana sürpriz mi hazırlamıştı ? Ne olduğunu eve gidince öğrenecektim .
Eve geldiğimde her şeyin dağılmış olduğunu gördüm . Burayı Jorge mi bu hale getirmişti ? Ama Jorge her zaman düzenli bir insan olmuştu . Ne olmuştu şimdi ona ? Jorge son zamanlarda çok tuhaf davranmaya başlamıştı . Bazen onu tanıyamıyordum . Önceden de bir kaç kez böyle durumlarla karşılaşmıştım ama son iki haftada bu olaylar çok artmıştı . Jorgeye bir şeyler olmuştu ve bu kötü bir şeydi . Kaç gündür ona bir doktora görünmesi gerektiğini söylüyordum ama iyi olduğunu söyleyip geçiştiriyordu .
Bu sırada çalışan televizyonun sesini duydum . Neden bu sesi daha önce duymamıştım ki ? Jorge orada olmalıydı . Jorgenin yanına gidip televizyonda izlediği şeyi görmem daha çok şaşırmama neden olmuştu . Jorge futbol maçı seyrediyordu . Jorge futboldan anlamazdı . Ben bile ondan daha iyi biliyordum . Jorgenin yanındaki kumandayı alıp televizyonu kapadığımda Jorgenin tepki vermemesi beni biraz olsun rahatlatmıştı . Çünkü bu Jorgenin dikkatinin televizyonda olmadığını gösteriyordu . Ama dalgın olması da pek iyi bir şey değildi .
" Jorge ! " dediğimde beni fark etti ve " Tini , geldin mi ? " diyerek oturduğu yerden kalktı . Ama bir anda dengesini kaybetti ve tekrar koltuğa oturdu . Hemen yanına gittim ve
" Jorge iyi misin ? " diye sordum .
" Evet , iyiyim . Sadece birden oturduğum yerden kalktığım için başım döndü . "
" İyi görünmüyorsun . " İyiyim . Sadece yorgunum . "
" Peki . Neden beni arayıp apar topar buraya çağırdın ? Ne söyleceksin bana ? "
Benim sözlerimden sonra uzun bir süre düşündü ve " Unuttum . " dedi . Bu cevap beni şaşırtmıştı çünkü Jorge önemli dediği bir şeyi asla unutmazdı . Ama bir yandan da sinirlenmiştim . Beni çağırdığı için Mechiyi bırakıp yanına gelmiştim ama o neden beni çağırdığını hatırlamıyordu .
" İnanmıyorum sana ! " diye bağırdım sonunda dayanamayarak . " Ben senin için en yakın arkadaşımı bırakıp buraya geliyorum . Ama sen neden beni çağırdığını bile hatırlamıyorsun . Sen gerçekten iyi değilsin . " derken sinirden ağlamaya başlamıştım . Bu huyumdan nefret ediyordum . Neden bir insan sinirlenince ağlardı ki ?
Benim ağladığımı fark eden Jorge beni kendine çekti ve bana sarıldı . " Ağlama. " dedi . " Ben gerçekten iyiyim . Hiçbir şeyim yok . Sadece biraz kafam karışık . Bu yüzden unuttum sana söyleyeceğim şeyi . Ama madem geldin o zaman şimdi biraz hiçbir şeyi düşünmeden bu şekilde oturalım . " dedi . Ama ben hala ağlamaya devam ediyordum . Normalde şimdiye kadar göz yaşlarımın dinmiş olması gerekiyordu . Jorge hala ağladığımı fark edince '' Artık ağlama . '' dedi ve göz yaşlarımı sildi . Ben de artık ağlamayı kesmiştim . İkimiz de konuşmuyorduk . Sadece sessiz bir şekilde oturuyorduk . Jorgenin kolları arasında çok huzurluydum .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutulmaz Aşk (3.kitap )
FanfictionUzun yıllar süren ve her zorluğun üstesinden gelmiş iki insanın aşkı onların ölümü ile bir anda unutula bilir mi ? Bence unutulmaz . Onları tanıyan , onların aşklarını görenler yaşadıkça , onların hikayesi birileri tarafından anlatılmaya devam ettik...