Assyl's POV
Andito na kami sa sinasabi nilang resto, medyo maliit lang sya pero parang sulit na rin, kasi maraming palamuti everywhere.. ang ganda pala talaga dito :)
“Aah.. A-Assyl.."
bigla akong napalingon sa kung sino yung tumawag sakin..
“Aah.. Hmm?"
waaah!! nakakahiya ba yung expression ko? si Carlo yung kaharap ko iyy... fact sheet!
“Aah.. have a seat! haha"
Wow! ang gentleman talaga ng bae ko!! ahem! hinatid pako sa upuan ko.. naku po! tunaw na tunaw na ata ako eh!! o di kaya.. froze na ako grrr.. [>\\\<]
Umupo na ako,
Umupo na rin sya,
Umupo na kaming dalawa,
natural! tatayo pa kami nuh!?
tumingin tingin ako sa tabi tabi nao awkward ako iyy.. kaya umacto nalang akong hinahanap ko sila Mr. Silento..
“Aah.. asan sila?"
“Hmm, nandyan lang yan!" sabi nya with matching *natatawa expression* WAAAH! ano toh!? assuming kaagad ako eh! Wag ganyan!
“Saan nga eh!" pagtatanong ko ulit, pampaiwas awkward lang naman..
“Eh bakit mo ba sila hinahanap!? Ayaw mo ba akong kasama!?"
Waaah! OMO!! bakit ikaw? gusto mo ba kong makasama? chaarruut!
“Aah.. Hi-Hindi sa ganun Ah!"
“Teka... may gusto ka ba dun sa White ladyng lalaking yun?"
O.O!?
OMO!! Kung alam mo lang!!
“Wala Ah!"
“Hmm.. kilala kaya kita! etchusero ako nuh!"
Whaaat!? bading si .. B-Bae!!??
“BADING KA!!?"
Nooo waaaayyy... di ko matatanggap!! T_T
“Isa ka pa!!! di ako BADING!!!!"
Ahuuuuuu.... kala ko ehh..
“So... napansin ko lately di kayo nagpapansinan ni Bayrus.. bakit?"
mhhhyyGhhaaadd.. Concern sya!? sabi nya yun in Sincere way..
“Aaah.. Wala.. wala yun! wag nating pag usapan! problema na namin yun.."
“Pssh! Problema nyo! problema ko rin nuh!.."
O.O ano ba to Lord! pinapatay na ata ako ng taong to sa Kilig!! >…< halaka! kinilig pa ko dun!? bakit!? eh sa kapatid nya lang naman yung iniisip nya eh..
“.. Kapatid ko kaya yun! at di lang basta kapatid, kambal ko pa! puso ko, puso nya.. at mahal ko sya.. nasasaktan din ako.."
Huh?
Bigla akong natulala sa sinabi nya.. parang natouch ako.. *goosebumps* na nagi guilty.. para na rin kasing sa sinabi nya na.. sinasaktan ko sya.. mahal ko yung tao di ba? kaya nasasaktan din ako..
bigla tuloy akong naiyak..
tulalang naiyak..
ni di ko nga namamalayan ang luha kong tumulo eh..
Papatawarin ko na nga ba si EmJi? total, di naman napakalaki nung kasalanan nya sakin di ba? ewan... malaking bagay kasi yun sakin kasi.. hindi kasi ako hinahandaan sa birthday ko.. bawal yun.. ewan kung bakit.. kaya kahit mn lang greetings masaya na ako dun..
(O.O,) huh!?
bigla akong nagulat ng...
( -.-)(o.o, )
pinunasan nya yung luha ko at niyakap nya ako..
yakap na napakahigpit at napaka init..
“Alam ko mabuti kang kaibigan.. kaya sana... bigyan nyo ng pagkakataong hindi buoin.. kundi ipagpatuloy kung anu man ang inyong nabuo.. sayang yun.. sinira lang ng isang di makabuluhang dahilan.."
O.O,
Umiyak nalang ako habang yakap ko sya... tama naman sya eh.. tama sya..
a/n: Short chapter lang po toh! may kasunod pa po kasi eh.. #keepsmiling :)
BINABASA MO ANG
Youre the Inspiration
ЮморYoure the Inspiration by: supercali'13 Prologue Minsan, may mga bagay na kahit GUSTO mo, kailangan mong BITAWAN. May mga taong kahit NAPAPASAYA ka ay kailangang IWASAN. May mga DESISYON na dapat gawin kahit NAPIPILITAN. At may mga pagkakataon na kap...
