Why?(Zayn Malik Greek Fanfic)

Chapter 1

Μετα την πεμπτη ωρα κατευθηνθηκα προς την καφετέρια οπου βρήκα και την Val μου είπε να καθισω μαζί με εκείνη και την παρέα της.Καθώς πηγαίναμε στο τραπέζι ηταν 2 κορίτσια.Ή Jade και ή Cara ηταν και οι 2 υπέροχα κορίτσια.Μετα απο λίγο ή πόρτα άνοιξε και 5 αγόρια εμφανίστηκαν.Ακουζα νομιζω την Jade να λέει επιτέλους ήρθαν.Αλλά δεν ειμαι και 100% σίγουρη.Πλησίαζαν προς το τραπέζι μας.Όταν τον είδα.Ηταν ο Zayn.Δηλαδή είναι στην παρέα της Val;Όχι.Δεν θα το αντεξω.Τον μισώ και με μισεί σωστα;Υπεροχα.Ενα ψιλό γεροδεμένο παιδι με σοκολα μπούκλες πηγε προς την Val και την φίλησε πεταχτά.Τι γλυκό.Οι υπόλοιποι τρεις εκατσαν κανονικά.Ο ένας ο οποίος έκατσε και δίπλα μου ηταν ξανθός με υπέροχα γαλάζια ματια και νομιζω τον λένε Niall.Ο Louis αν θυμάμαι καλά τα έχει με την Jade είναι σχετικά ψηλός με μπλε ματια και αυτός.Ο Liam ενα πολύ ομορφο παιδι τα είχε με την Cara.Ταιριαζανε παρα πολύ.Ο Zayn καθόταν όρθιος και με κοιτουσε σαν χανος.
Ν- Ρε μαλακά Zayn θα κατσεις ποτε;
Ζ-Ναι ρε.Πω
Και ήρθε και έκατσε δίπλα μου.Ενιωσα τόσο αβολα.Ευτυχώς μετα απο λίγη συζήτηση με τον Νι το κουδούνι χτύπησε για την έκτη και τελευταια ώρα καθώς ο καθηγητής των Γερμανικών ελειπε.Όταν πήγαινα λοιπον στην τάξη σε μια γωνία με την άκρη του ματιού μου είδα δυο παιδιά να φιλιούνται.Όταν τους παρατήρησα καλυτερα κατάλαβα πως ηταν ο Zayn με μια κοπελα.Για κάποιο λογο τα βιβλια μου έπεσαν και γύρισαν να με κοιτάξουν.Ο Zayn χαμογέλασε αχνά.Είχε τόσο υπέροχο χαμόγελο.Και ηρθε προς τα εμένα.
Ζ-Την επόμενη φορά κοιτά να μην μου κανεις χαλαστρα,φρικιό.
Φρικιό;Τι;Δεν θα τα πάμε καλά.Πήγα στην τάξη μου και μόλις τελείωσαν το μαθημα πήγα να φυγω.Όταν άκουσα κάποιον να φωνάζει το όνομα μου.
Z-Perrie,Perrie
Χα,σκέφτηκα ήρθε να μου ζητήσει συγγνώμη.
P-Τι;
Ζ-Σε θέλει ή Vαl γιατί θα πάμε για καφέ και μου είπε να σε φωναξω.
P-Α.Εμ.Δεν μπορω πες της.
Ζ-Δεν είμαι γραμματέας σου φρικιό.
Είπε και βουρκωσα.Δεν ξέρω γιατί.Επειδή όμως δεν ήθελα να με δει να κλαίω.Άρχισα να τρέχω.Και τον άκουσα να γελάει. Κοπανε.
Όταν έφτασα σπίτι ηταν εκεί μια φιλη της μητέρας μου.
D-Perrie να σου γνωρίσω την Trisha.
Ρ-Χαρηκα για την γνωριμία.Εμ εγώ πρεπει να πάω πανω να διαβάσω.

*Zayn's POV*
Είμαστε σε μια καφετέρια και χτυπάει τον κινητό μου,ή μάνα μου.
*στο κινητό*
Έλα μαμά.Για καφε.Που;Ένταξει σε λίγο είμαι εκεί.Και εγώ.
Ζ-Παιδια πρέπει να φύγω.
Πριν προλάβουν να απαντήσουν έφυγα.Μπήκα στο αυτοκίνητο μου και πήγα στο σπίτι τηε φίλης της μάνας μου.Νομιζω της μαμάς της Perrie είναι πολύ όμορφη γυναικα όχι όμως όσο ή κόρη της.Έχει υπέροχα ματια.Σήμερα τα παρατηρούσαν.Απο μπλε έγινε γκρι.Zayn συνελθε είναι φρικιό.Φάνηκε να την πλήγωσε αυτό που της είπα.Αλλά δεν με νοιάζει σωστα;Σωστα.Εμένα δεν με νοιάζει κανεις και τίποτα εκτός την οικογένεια μου.Με αυτές τις σκέψεις εφτασα.Ηταν ενα αρκετά μεγαλο σπίτι πολύ ομορφο εξωτερικά.Καθώς εφτανα στην πόρτα την είδα στο παραθυρο να κοιτάει το άπειρο καλά την είπα εγώ φρικιό.Ή μαμά της άνοιξε και με πήρε μια στοργική αγκαλιά.Επειτα μου είπε πως το φαγητο θα είναι έτοιμο σε περιπου 20 λεπτα και με ρώτησε αν μπορω να το πω στην Pez(στην ποια;σκέφτηκα απο μέσα μου λογικά εννοεί την Perrie)για να φανώ ευγενικός πήγα.Χτυπησα μια δεν άνοιξε δυο παλι δεν άνοιξε ε στην τριτη μπήκα μόνος μου.Φάνηκε να μην έχει καταλάβει την παρουσία μου έτσι αποφάσισα να γελασω λίγο.Πήγα απο πίσω της και άρχισα να την γαργαλαω.Έβγαλε μια κραυγή και γύρισε να με κοιτάξει.Έκλαιγε;

*End Zayn's POV*

Καθομουν εδώ και περιπου 2 ώρες και σκεφτόμουν τι έχει γίνει απο τοτε που ξεκίνησε ή σχολική χρόνια.Όπως καθε φορά εκλαιγα.Ακουγα το τραγουδι μας.Και απλα εκλαιγα.Κάποια στιγμη ενιωσα 2 χέρια να με γαργαλουν γυρισα και ηταν αυτός.Όχι.Όχι ρε γαμωτο θα με δει να κλαίω.Σκατά.Με κοίταξε με ενα βλέμμα...Ανησυχίας;Μπα δεν νομίζω. Ίσως απλα με λυπήθηκε.Έβγαλα τα ακουστικά και τον κοίταξα.
Ζ-Σ-συγγνωμη δ-δεν ήθελα να σε τρομαξω.
Ρ-Δεν πειράζει.Λοιπον τι θες;
Είπα κάπως ψυχρά.
Ζ-Η μητέρα σου μου είπε να έρθω να σου πω πως το φαγητο θα είναι έτοιμο σε λίγο.
Ρ-Α οκ.Ευχαριστώ.Μπορείς. από φύγεις.
Ζ-Τ-τα λέμε.
Με ενα νεύμα του κεφαλιού μου έφυγε.