SİYAH TİLKİ ♡

1-Başlangıç

Karanlığın ortasında sadece ben varım.....yalnızlığın ortasında sadece... karanlık vardı....

Sonra karşımda dikdörtgen şeklinde bir ışık haznesi belirdi....Içimden bir ses bana ona git diyordu ve ben de öyle yaptım. Bir cesaretle gittim.
Bir adım daha attım ve üstüne çıktım.

Sonra karşımda bir tane daha belirdi ve bir tane daha.....bir tane daha ve ben ışıkların üstüne çıktıkça beni yukarıya sanki bir çıkışı varmış gibi beni en yukariya kadar çıkarıyordu....Sonra bir basamak daha çıktığımda karşımda uzun bir boyu olan mikrofon vardı karşımda. Etrafıma baktığımda kimse yoktu.Hic kimsenin oluşu bende şarkı söyleme isteği ve içimdeki duyguları bu şarkı sözlerine dökme isteği uyandırıyor du.

Birden ayaklarım mikrofona gitti ve kalbimden dökülen sözleri söylemeye başladım. Ama bir garipliktir ki kalbimden geçenleri söylüyorum ama ağzımdan çıkan sözler farklıydı..ve yine bir gariplik vardı ve ben sadece kalbimdekileri duyabiliyordum ama ağzımdan söylediğim şarkı sözlerini ne duyabiliyodum nede anlıyordum...Sanki oyuncak bir bebekmişim gibi hissediyorum ve bu bende ağlama isteği uyandırıyor du.

-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-

Biri bana dokunuyor ve sürekli adımı sayıklıyodu. Şiddetli sarstığında gözlerimi açmamla kendimi parkeyle burun buruna bulmam bir oldu..

Bir hışımla ayağa kalktım ve arkamı dönerek "Sen ne yaptığını sanıyorsun Zeliş ha "diye bağırdı.