A long way (Compleet)

Hoofdstuk 1

Heey allemaal, dit is mijn eerste boek hier op wattpad en ik hoop dat jullie het wat gaan vinden. Ik zal mijn hoofdstukken altijd zo snel mogelijk proberen te uploaden :)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'Màààm', roep ik, 'wanneer vertrekken we?' 

'Wacht even, heb je alles al ingepakt en kom naar hier als je iets moet zeggen in plaats van bovenaan de trap te gaan staan en naar beneden te roepen!'

'Ja, ja en ik heb alles ingepakt', roep ik ongeduldig. Ik strijk een pluk haar achter mijn oor terwijl ik wacht op nog een eventueel antwoord.

Ik hoor beneden de deur opengaan en de zware voetstappen van men vader op de trap. Hij verschijnt in de deuropening met zijn altijd vriendelijke lach waar je zo maar blij van zou kunnen worden. Verder heeft hij nog zwarte korte haren. 'Heb je Mike  gezien?' vraagt hij en toont zijn lieve lach. Ik schudt langzaam mijn hoofd en doe alsof ik aan het nadenken ben.

Mike is mijn oudere broer, met een leeftijd van achttien verschilt hij twee jaar met mij. Ik ben dus zestien jaar, een leuke leeftijd vind ik. Hij hangt altijd wat rond met zijn vrienden dus het is vaak dat we niet weten waar hij is, soms komt hij pas na enkele dagen weer opdagen met een excuus dat zijn mobiel plat was of dat hij het vergeten was. Echt typisch iets voor hem om opeens te verdwijnen. Maar nu net dat we op vakantie gaan vertrekken...

'Nee ik heb hem deze avond nog niet gezien', zeg ik spijtig en haal mijn schouders op.

'Kun jij hem dan even gaan zoeken? Je moeder en ik moeten nog een aantal dingetjes inpakken en jij bent toch al klaar met je spullen.'

Ik rol met mijn ogen en stem uiteindelijk maar in, 'Dat is weer typisch voor hem, gaan we eindelijk op vakantie, zijn we hem weer kwijt. Wie weet waar hij is...', zeg ik meer tegen mezelf dan tegen men vader. Hij drukt nog een kusje op mijn hoofd en fluisterend bedankt hij me.

Mijn vader loopt de deur uit en roept er nog achteraan: 'Misschien moet je hem bellen.' 

'Goed idee pap!'

Ik ga mijn gsm zoeken, ik heb eigenlijk geen idee waar hij is. Hmm wanneer heb ik hem voor het laatst gehad. 'Aan het zwembad!' Ik loop naar beneden,langs de keuken en zo naar buiten, als ik aan het zwembad kom aangelopen loopt opeens onze hond 'Abby' het is een vrij grote hond met blond-bruin lang haar dat als een gestoorde gek begint te lopen richting mij. Voor ik het nog maar door heb, stop ik niet met lopen, net zoals Abby dat ook niet van plan is, ze loopt tegen me op waarna ik over haar struikel en me net niet mee kan tegenhouden. Met een plons val ik in het water en de golven komen tot tegen de andere kant van het zwembad. Ik vloek een hele hoop scheldwoorden en kruip uit het zwembad. Helemaal nat! Ik ga maar eerst andere kleren aandoen voordat ik mijn broer verder ga zoeken. Ik kijk snel eens rond, waar ik mijn mobiel had achtergelaten, daar ligt hij niet meer. Ik denk diep na die zoek ik zo dadelijk ook wel verder.

Ik zoek snel een andere kleren, ik doe een geel shortje en een rood topje aan. Als ik net terug naar beneden wil gaan zie ik iets boven op mijn bureau blinken, ik ga er heen en zie... mijn gsm! Ik loop er enthousiast naar toe, nog net een verdwaalde bureaupunt ontwijkend.

Ik ga op mijn bed zitten en bel naar men broer. Ik hoor in de verte een beltoon. Natuurlijk! dat ik daar niet eerder aandacht. Ik loop naar mijn broer zijn kamer en klop hard op de deur. Als er geen reactie komt probeer ik zijn deurklink en net wat ik had verwacht hij is op slot. Ik ga terug naar mijn kamer en  pak de reserve sleutel van mijn broer zijn kamer uit het kleine mandje dat op mijn bureau ligt. Onder alle watten haal ik het eronder vandaan. De sleutel heb ik ooit eens van hem gestolen, hij heeft het nog niet gemerkt, wat een sukkel

Ik steek hem in het slot en met gemak gaat hij open en daar, daar ligt hij dan de grootste slaapkop aller tijden!

'Mikel Laeremans!' gil ik zo hard als ik kan.

'Hmmm', krijg ik als antwoord. 'Mike!'

'Huh, wat, hoe laat is het, hoe kom je in mijn kamer...', bromt hij met zijn blond licht-krullend haar redelijk in de war en blauwe ogen.

Ik geef hem een mislukte lach, hij mag niet weten dat ik een sleutel van zijn kamer heb anders kan ik er nooit meer stiekem in en dan lieg ik maar: 'Ten eerste ik ben hier binnen geraakt omdat je deur nog los was, ten tweede ik moest je zoeken, want je moet me vertrekken op vakantie!'

'Oh', is het enige antwoord dat ik van hem krijg.

Ik loop boos naar de badkamer en haal een glas water, nu ik daar toch ben kam ik even terug mijn haar want het zit helemaal in de war van het zwembad. Ik kam mijn bruin lang en golvend haar en steek het met een speldje naar achter. Ik kijk in de spiegel en zie twee grote bruine ogen die me aankijken glimlachend staart ik naar mijn spiegelbeeld en loop terug naar mijn broer met het glas koude water.

'Loriiii!!', roept hij kwaad, 'waarom doe je dit?'

'Ik dacht dat ik zo'n 'lieve, leuke' broer maar eens moest wassen. Ahja en nu je toch wakker bent, maak je klaar, ik wil vertrekken!' roep ik er nog achteraan. Voor hij nog kan antwoorden ben ik de kamer al uitgelopen en loop recht naar beneden nadat ik de sleutel terug verborgen heb.

'Hey, pap! Ik heb hem gevonden, hij was nog aan het slapen en hij is ook al gewassen', zeg ik lachend en wetend dat we eindelijk bijna kunnen vertrekken.

'Aah, oke Lori, zet je snel even je koffers in de auto?' zegt hij met diezelfde lieve lach van hem.

Ik loop naar mijn ouders hun kamer want ik heb mijn koffers daar gezet en zie daar een foto, met mijn mama,papa, ik en nog iemand. Mijn broer? Wauw hij lijkt wel heel sterk op mij op die foto, de foto is al minstens veertien jaar geleden getrokken ik was er toen dus twee en hij vier. Hij lijkt ook even oud, op de foto's hebben we allebei blauwe ogen maar... ik heb bruine ogen. Op de foto hebben we blond haar maar ik was vroeger ook blond en met de jaren werd mijn haar donkerder, mijn broer zijn haar bleef altijd blond. Misschien ben ik dat niet en is het een neefje of nichtje van ons... alleen ben ik niet zeker dat we een neefje hebben, of nichtje. Ik zoek het later wel uit, beloof ik aan mezelf.

'Lori, kom je?' roept men moeder.

Ik schrik uit op mijn gedachten. 'Jaaa, ben onderweg', roep ik terug.

Ik pak nog snel de laatste koffers mee en kijk rond of we alles bij hebben. En dan kunnen we vertrekken op naar Italië. Ik zie het al helemaal voor me. Een vakantiehuisje dichtbij de zee en het zwembad, op foto's ziet het er fantastisch uit. Ik ben er nog nooit geweest maar kan het me perfect voor stellen.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit was mijn eerste hoofdstuk ik hoop dat het wat meegevallen is :)

 -Bewerkt, verbeterd en aangepast op 7/12/'13.