HAYALLERİMİN BEDELİ

3.BÖLÜM

Sabah telefonumun sesiyle uyanmıştım,komidinimin üzerine koydugum telefonumu aldım, cevaplayıp kulagıma götürdüm.

"günaydın uykucu"  bu emrenin sesiydi. "günaydın" dedim esneyerek "hala uyudugunu bildigim için aradım evden çıkıyorum seninde hazırlanman için 15 dakikan var" ah şu lanet olası kahvaltı,

"bu saatte mi? çok erken"dedim hala gözlerim kapalı konuşarak  "erken mi? saat 11 asel"  dediginde şaşırmıştım telefonu kulagımdan çekip saat'e baktıgımda gerçegi söylüyordu

"tamam ben hazırlanmaya başlıyorum" dedim ondanda onaylayıcı ses gelince telefonu kapattım.

Banyoya ilerleyip elimi,yüzümü ve dişlerimi fırçaladım.Odaya girip dolap'tan yüksek bel siyah pantolon ve beyaz göbegi açık tişört alıp,üzerimdeki pijamaları çıkartım ve seçtiklerimi giyindim.Siyah babetlerimide giyindikten sonra bordo renk çantamı alıp içine gerekli olan eşyalarımı koydum telefonumuda aldıktan sonra kapıyı açıp merdivenlerden aşagıya inmeye başladım.

"günaydın kuzum"  "günaydın fatma sultan "  deyip yanagına öpücük kondurdum

"sofra hazır git kahvaltını yap"

"ben kahvaltımı dışarı da yapacagım"

"selinle mi yapıcaksınız " dediginde sıkıntılı bir of çekip

"hayır emre ile" dedigimde arkadan annemin sevinçli çıkan sesiyle ona döndüm

"kızım emre ile kahvaltıya mı çıkacaksınız ? "  "evet anne "  dedim ardından kapı çalmıştı.

Emre gülen yüzüyle içeriye girip her zaman yaptıgı gibi annemin elini nazikce öpüp iltifatlar yagdırmaya başlamıştı.

"iltifatların için teşekkür ederim emrecim " dediginde emrede

"gerçekleri söylüyorum" dedi ikiside gülmeye başlamışlardı.

"ben acıkmaya başladım çıkalım mı artık" dedigimde annem

"evet çoçuklar siz fazla gecikmeyin " dedimişti. Ben kapıya dogru ilerlerken annem ve emrede vedalaşıyorlardı Ben bahçeye çıkıp arbaya dogru ilerlerken emre de arkamdan geliyordu benden hızlı davranıp arabanın kapısı açıp geçmemi bekledi teşekkür edip arabaya bindigimde oda kapıyı kapatıp kendi yerine geçti ve arabayı çalıştırdı

"nereye gitmek istersin " omuzlarımı silkip

"farketmez" dedim kısa bir süre arabada sezsizlik oluşmuştu kafamı emre ye çevirdigimde bugün spor giyindigini farketmiştim gerçi emre spor giyinmeyi seviyordu ona yakışıyordu da sadece işte mecbur oldugu için takım elbise giyiyordu Araba durdugunda önüme bakıp nereye geldigimizi anlamaya çalışmıştım fazla kimsenin olmadıgı bir yere benziyordu kapıyı açıp dışarı çıktıgımda emrede çıkıp yanıma gelmişti arabayı kilitledikte sonra belimden tutup beni içeri yönlendirdiginde gerilmiştim ne zaman bana yaklaşsa geriliyordum ve bana yaklaşmasını istemiyordum masaya geldigimizde sandalyeyi  çekip oturmamı beklemişti,tebessüm edip oturdugumda emrede karşımdaki sandalyeye oturmuştu.

"buraya sıkça gelirim işlerle ilgili bir problem oldugunda burada çalışırım yada yalnız kalmak istedigimde" dediginde şaşırmıştım onun yalnız kalacak kadar ne sorunu olabilirdi ki?

"sıcak bir yere benziyor kalabalıkta degil sevdim burayı" dedigimde gülümseyip

" sevdiysen ne mutlu bana  seni pek memnun edemiyorum "

" hoş geldiniz efendim ne istersiniz" bakışlarımı gelen garson kıza çevirdigimde sipariş vermemizi bekliyordu  "biz iki tane köy kahvaltısı istiyoruz"  emre siparişleri verdiginde kızda yanımızdan ayrılmıştı.