...OKUL...(Askıda)

15.Bölüm(Bilinmeyen Gerçekler)

Yeliz'in kadına binayı göstermesiyle birlikte kadının gözleri fal taşı gibi açılmıştı,korku dolu gözlerle bize bakarak "Bunu yapamam" dedi,dediklerini zihnimde anlamlandırmaya çalışırken ağzımdan tek bir kelime çıktı "Neden? Neden bize yardım edemezsin" kadın bana dönerek "Çocuklar bu sorun sizin sandığınızdan daha büyük,sizin yerinizde olsam hemen şimdi burayı terk ederim bu şey çok öfkeli onu durduramayız,durmayacakta okulda tek bir öğrenci kalana kadar intikamını alacak" dedi ona yaklaşarak "İntikam mı? Bilmediğimiz bir şey neden bizden intikam alsın ki? Biz o şeye ne yaptık?"diye sordum, bana bakarak "Sen bir şey yapmamış olabilirsin ancak bu yer,insanlar onun canını çok yaktı ve şimdi can yakma sırası onda eğer kendinizi düşünüyorsanız gidersiniz" dedi Vesile lafa karışarak "Bakın Didem bir halüsinasyon gördü" dediği sırada kadın Didem'e bakarak "Kurbanlarını seçmeye başlamış" dedi ve Dideme yaklaşarak d devam etti "Sana bir sonraki kurbanını gösterdi mi?" demesiyle Vesile "Benim!" diyerek haykırdı.Kadın Vesileye bakarak hüzünlü gözlerle "Senin adına üzgünüm küçüğüm keşke yapabilecek bir şeyim olsa" dedi Vesilenin gözleri doldu ve kadına bakarak "Her zaman yapılabilecek bir şey vardır, lütfen bize yardım et" dedi Kadın Vesileye yaklaşarak "Ah! Küçüğüm,en son birine yardım ettiğimde ölümden dönüyordum ama size birer muska hazırlayabilirim,mutlak koruma sağlamaz ancak sizi bir müddet onun gazabından koruyabilir" dedi.Bu bizi ilk başta memnun etmese de kabul ettik, kadın bize bakarak "Şimdi her birinizden bir tutam saç almalıyım" dedi ve çantasından eski bir makas çıkararak yanımıza yaklaştı,kadının isteği üzerine her birimizden birer tutam saç alarak farklı poşetlere koydu ve bize bakarak "Yarına hazır olurlar" dedi Nuran kadına bakarak "Ama yarın hafta sonu,muskaları kim alacak?" diye sordu o sırada Yeliz Nuran'a bakarak "Ben alabilirim, hem benim evim daha yakın Hünkar ablaya" dedi. O sırada kadın işaret parmağıyla beni işaret ederek "Hayır Yeliz , O gelecek!" demesiyle herkesin bana bakması bir oldu ve kimse "Neden?" demeden kadın bana bakarak "Yarın görüşürüz küçük bey!" diyerek geldiği yoldan hızlı adımlarla yürüyerek kayboldu.Didem bana bakarak "Neden öyle dedi ki?" diye sordu,ona korku dolu gözlerle bakarak "Bilmiyorum ve açıkçası o kadından da pek hoşlanmadım" dedim, Yeliz yanıma yaklaşarak "O zaman ben sana Hünkar ablanın evinin adresini veriyim" dedi ve sınıfa geçtik.Bu yer,bu insanlar o şeye ne yapmış olabilirlerdi,gerçekten onu durdurmanın bir yolu yok muydu? Bu gün öğrendiğim şeyler kafamda korkunç senaryolar oluşturuyordu ve buda beni güçsüzleştiriyordu,ne olursa olsun güçlü durmalıydım. Eve geldiğimde sürekli yarın neler olabileceği ile ilgili düşündüm ve zihnimde sürekli o cümleyi tekrarladım Neden ben? Liseye başladığımdan beri yaşadığım olaylar beni o kadar etkilemişti ki ailem bende bir terslik olduğunu sezmiştiler,ben ise onlara her şeyin yolunda olduğunu söylüyordum, onlara gerçekleri anlatamazdım çünkü anlattığımda kendimi psikolog kapılarında bulacağımı biliyordum.Akşam olmuştu ve artık serin yatağıma girme vakti gelmişti,usulca yatağıma girdim,gece lambasının ışığı bana adeta güç veriyordu,soğuk odamda gece lambama bakarak uykunun huzurlu kollarına uzandım...

Gözlerimi açtığımda okulun koridorlarındaydım ancak her yer harabe ve yıkık döküktü,birden her yer kararmaya başladı uzay boşluğunda gibiydim,nereye gittiğimi bilmeden ilerliyordum,korkuyordum içimde dindiremediğim bir korku vardı,birden kendimi bir sınıfta buldum, burada her şey yerli yerindeydi,kapıya doğru yürüdüm ve kapıyı açtım,yeniden koridordaydım etrafı incelerken gözüm karşıdaki sınıfa doğru kaydı,biri bana doğru geliyordu,hızlı adımlarla bana doğru yaklaşıyordu,koşarak merdivenden yukarı çıktım, her kimse onunla yüzleşemezdim,ikinci katın koridoruna çıkmıştım,kantin kapısına doğru ilerlerken kapının önündeki yazı gözüme ilişti "Sen ve Ben" bu ne demek oluyordu,arkamdan gelen kişinin ayak seslerini duyabiliyordum, kaçmalıyım diye düşündüm ve tüm gücümle koşmaya başladım karşıdaki sınıfın kapısını açtım.

Derin bir nefes alarak yataktan kalktım,terden sırılsıklam olmuştum.