Chapter One: Meet Jerome Escalante
ATTENTION: Please be aware sa mga hindi magagandang salitang mababasa sa estorya. Medyo SPG rin po ito kaya kailangan ng guidance. Please be open minded kung babasahin niyo po ito. Enjoy reading.;)
~ ~ ~
Kararating ko lang sa condo nang biglang tumunog ang phone ko. Agad ko itong kinuha sa bulsa at tiningnan kung sino ang tumatawag. As I always expected I saw my mom's number registered on the screen. I pressed the answer button and sighed.
"Good evening mom."agad kong bati sa kanya."Yeah, don't worry , I just arrived when you called.. Nah! I told you mom stop overreacting....., I'm not a child anymore I can take care of myself.... I know, I miss you too.Okay! .....Love you too mom...Take care...Bye"
I ended the call at agad umupo sa kalapit na couch. I am so exhausted, maraming nangyari ngayong araw sa kompanya. I let out a small deep breathe. Minasahe ko ang aking sentido kasabay nang pagpikit ng aking mga mata. Matapos ang ilang minuto ay tumayo na ako at iginaya ang aking mga paa patungo sa aking kwarto. I really need to rest right now at makakapagpahinga lang ako once na nasa sariling kwarto na ako.
After taking a small bath ay agad kong tinungo ang walk- in closet ko para kumuha ng boxer. Mas komportable kasi akong matulog kapag nakaboxer lang at walang damit pang itaas.
It's already late in the evening kaya napagdesisyonan kong huwag nalang kumain. Ideniposit ko ang aking katawan sa malambot na kama. I was about to close my eyes nang biglang ..,
WTF!?
Sinong matinong tao ang tatawag nang ganitong oras? For fucking sake! Its already late in the evening and I am still needed a rest to restore all my lost energy. I keep myself calm and choose to answer the call.
I lazily grab my phone on the side table of my bed and answered directly without looking whose the damn caller.
"Hey Rommie!..,"
Napabalikwas ako sa kama ng wala sa oras nang makilala ko ang taong nasa kabilang linya. Hindi ako pwedeng magkamali.
Ingay ng background music at mahinang paghinga nya ang aking naririnig. Hindi ko rin maintindihan ang mga salitang lumalabas sa bibig nya. Hindi ko alam kong dahil sa signal o sa, WTH! Napamura nalang ako when realization hits me.
Is she drunk?
"Where the hell are you woman?" tanong ko sa kausap.
Kahit hindi masyadong malinaw ang pagkakasabi n'ya ay agad ko namang nalaman kung saang lugar s'ya naroon. We used to go there kapag may celebration at minsan pampawala na rin ng pagod.
I grabbed my car keys then left. PAgkarating ko sa basement ng building ay agad naman akong binati ng security guard. Nasabi ko na bang kami ang may- ari ng building na ito?
Binuhay ko ang makina ng kotse then drove. Halos paliparin ko na ang kotse dahil sa bilis ng pagpapatakbo ko. Buti nalang wala ng masyadong sasakyan sa kalye. Ilang minuto lang ang byahe ko at nakarating naman ako sa distinasyon ko.
Green Blood Bar.
Hindi ako nahirapang pumasok dahil kilala na ako ng mga bouncer at staff dito. This bar ay pagmamay- ari ni Arvin which is kabarkada ko since high school.
Hinanap naman ng mga mata ko ang taong dahilan kung bakit ako nandito sa lugar na 'to.Walang iba kundi si KRISTINA WALKER. When I saw her hindi na ako nagpaligoy- ligoy na tunguhin ang direksyon kung saan naroon s'ya.
