Jedi Rebelii - Nieznany

8. Bez powrotu...

Południe. Kai leżał w poprzek uliczki. Można śmiało powiedzieć że martwy. Mimo to od czasu do czasu palce jego dłoni się ruszały. Leżał tak cały wieczór jak i ranek. Dopiero potem znalazł go patrol klonów...

Wszyscy się odwrócili w stronę syku miecza świetlnego,w tym sam Kai. W dłoni rękojeść dzierżyła brunetka podobna do tej... Ze straganu! Wszyscy by się na nią rzucili, gdyby nie muszka, który mieczem odciął głowę jednemu z najemników. Przeskoczył nad Jabbą, a do jego obślizgłego karku przyłożył miecz. Dziewczyna wydała jakieś polecenie w niezrozumiałym języku. Ci się cofnęli. Dopiero teraz zauważył, że brunetka ma miecz koloru żółtego albo złotego. Wycofała się do padawana i Jabby. Kai uruchomił platformę na której Jabba zawsze "siedzi". Ta pojechała z całą trójką do tyłu. A gdy byli odpowiednio daleko, najemnicy biegli za nimi. Tunel z platformą był długi. Nie odezwał się ani słowem do kobiety. Ta skupiona patrzyła na biegnących, trzymając miecz z boku. Kai spojrzał za siebie i zauważył stojącą kanonierkę z miejscem na cielsko Jabby. Gdy byli wystarczająco blisko, złapał ją za dłoń i pociągnął do statku. Nie obchodził go ten grubas. Strzały blasterów świstały obok ich głów. Gdy byli na pokładzie zamknął drzwi i usiadł na miejscu pilota. Zdziwiona brunetka spoglądała na niego kiedy wystartował. Kai w końcu że spokojem na nią spojrzał.
-Więc jesteś....

Obudził się w szpitalu, a przy nim znajdował się droid medyczny. Kai był ownięty kocem termicznym oraz przyczepiony do różnych kabelków. Dopiero po chwili zauważył mistrza Windu siedzącego obok ze samym Obi Wanem. Zdziwił się bardziej na widok Kenobiego. Nie widział go dłuższy czas.
-Jak mogłeś to zrobić? -Mace nawet nie spojrzał na niego. Kenobi spojrzał na Windu krzywo, ale się nie odezwał.
-Przepraszam mis...
-Nie mów już tak do mnie-po chwili znów odszedł...tak samo jak podczas ostatniego treningu.
Kai spojrzał bezradnie na Kenobiego, a ten tylko spuścił głowę.