Λέσχη ανάγνωσης. Πρωινή ώρα. Ήλιος ζεστός, ήλιος που δηλώνει ότι η άνοιξη είναι αποφασισμένη να διώξει τον χειμώνα στην εξορία. Η Ντι έχει πιασμένη την φράντζα της πίσω με ένα τσιμπιδάκι, έτσι ώστε να μην καλύπτει το μέτωπό της. Ο Κ. είναι απέναντί της. Φοράει ένα καρό πουκάμισο που του πηγαίνει απίστευτα. «Άραγε είναι τυχαία η επιλογή του ή το φοράει επίτηδες, επειδή πρόσεξε ότι μου αρέσει το καρό;» αναρωτιέται η Ντι και σφίγγει τα χείλη της.
Ακούει τις συζητήσεις των υπόλοιπων και κουνάει το κεφάλι της σαν να συμφωνεί χωρίς να προσέχει ουσιαστικά το περιεχόμενό τους. Παρατηρεί τον Κ. και όλα τα άλλα γύρω έχουν θολώσει. Λες και μια λάμψη ξαφνική να τον έχει λούσει ολόκληρο, τόσο ισχυρή που δεν αφήνει τίποτα άλλο να φανεί δίπλα της. Με τα μάτια της διαγράφει μια πορεία από τις φλέβες του λαιμού του μέχρι την αρχή του παντελονιού του, όπου και σταματά. Τον κοιτάζει στα μάτια και καταλαβαίνει πώς εκείνος έχει αντιληφθεί ότι τον περιεργάζεται και της ανταποδίδει το βλέμμα με τη συνοδεία ενός χαμόγελου. Κοκκινίζει και χαμηλώνει το βλέμμα της στο βιβλίο που κρατά στα χέρια της.
«Λοιπόν, Ντι, η σειρά σου να μιλήσεις» της λέει η αρχαιότερη της ομήγυρης. Μιλάει με απίστευτο ενθουσιασμό, οι περιγραφές της είναι λυρικές, οι υπόλοιποι την κοιτάζουν προσηλωμένοι, το ίδιο και ο Κ.. Στα διαστήματα που οι ματιές τους συμπίπτουν, εκείνη κομπιάζει και χάνει τη ροή του λόγου της. «Θεέ μου, τι μου συμβαίνει;» αναρωτιέται και προσπαθεί να συνεχίσει ατάραχη κάθε φορά που συμβαίνουν τα απρόσμενα κομπιάσματα.
Η συνάντηση τελειώνει και τα μέλη της λέσχης φιλιούνται εγκάρδια και αποχαιρετιούνται. Ο Κ. πλησιάζει τη Ντι. Τη φιλάει στο μάγουλο και αισθάνεται ξαφνικά άβολα με την ακμή της, όμως είναι χαρούμενη που ο Κ. δε διστάζει να τη φιλήσει παρά το έντονο πρόβλημα. Του πιάνει το χέρι και εκείνος συνεχίζει να το κρατάει. Σε άλλες περιπτώσεις θα το τραβούσε, σε άλλες περιπτώσεις όλη αυτή η κατάσταση θα της δημιουργούσε τάσεις φυγής. Όμως εκείνη είναι εκεί, δίπλα του και απολαμβάνει την παρουσία του, το άγγιγμά του, το χαμόγελό του, τη σκούρα καστανή θάλασσα των ματιών του. Την καταλαμβάνει μια ξαφνική ηττοπάθεια. «Ντι, ούτε να το σκέφτεσαι. Είναι κούκλος, αποκλείεται να σε βλέπει αλλιώς».
YOU ARE READING
Dilemma
RomanceΔυο άντρες, μια γυναίκα. Δυο γυναίκες, ένας άντρας. Δυο αδέλφια. Φιλίες μετέωρες. Εκείνος ή εκείνος; Εκείνος ή μια φιλία σημαντική; Σεξ ή κάτι περισσότερο; Αδέλφια ή αντίζηλοι; Σχέση ή μήπως μια αγκαλιά στον εαυτό μου; Κάθε μέρα και ένα κεφάλαιο, κ...
