Bölüm 1

140 8 6
                                    

Merhaba benim adım Yone ve kardeşim Lee iki ünlü bilim insanının oğullarıyız.Ben 19 kardeşim 18 yaşında.Annem gil Fransada yapılacak önemli bir deney için yola çıkıcaklar.Sanırım hala 18 yaşından küçük olduğumuzu sanıyorlar ki bizide zorla götürüyolar.Aslında bizim için iyi oldu çünkü Koreden biraz sıkılmıştık,değişiklik lazım biraz.Uçağımız 15 dakka içinde kalkıcaktı hemen valizlerimizi alıp evden çıktık.Tatil zamanı değilde kışın ortası olduğu için çok kişi yoktu.Okulumuz sorun olmuycaktı çünkü rapor almıştık.Uçağa bindiğimizde okul vb. Her şeyi unutup kafamı geriye yasladım ve biraz uyumak için gözlerimi kapadım.Gözlerimi açtığımda karşımda Lee vardı ve bağırıyordu"Çabuk kalk !"Etrafıma baktığımda uçağın düşüşte olduğunu ve havanın kıpkırmızı olduğunu gördüm Türkiye sınırlarındaydık.Anıtkabiri gördüğümde Ankarada olduğumu anlamıştım Türkiyeyi hep görmek istemişimdir çünkü güzel bir tarihi ve kültürü var.Ama bu şekilde görmeyi hiç istemezdim.Lee gelip kulağımın dibinde gene bağırdı "Çabuk uçaktan atlayalım" aslında banada mantıklı geldi uçakta kalsak kesin ölücez çünkü gökdelenler falan kesin bittik ama atlarsak ufak bi şansımız olabilir hemen hosteslerin odasına gittik her yer kandı.Bu odada çok fazla durmak istemediğimizden dolayı hızlıca paraşütleri aldım ve odadan çıktım.Üstüme iki tane insan benzeri bir şeyler koşuyordu,sanırım onlarda paraşüt alcaktı.Bi anda birini üstümde beni ısırmaya çalışırken görünce şok oldum.Neyseki Lee yanımdaydı ve eline aldığı bir satırla sırtına vurdu ama fayda etmedi.Lee bir sonraki darbesini kafasına indirdiğinde hareketsiz kalmıştı Lee hemen diğer yaratığında kafasını aldı.Uçak hızla düşüyordu hemen paraşütlerden birini Lee ye verip atladım oda hemen arkamdan geldi.Fark ettimki aşşağıda uçaktakinden daha fazla bu yaratıklardan vardı.Hala biraz yüksekteydik bi ağaçlık alana düşersek belki yaşama şansımız olur.Şansa bak ki yakınlarımızda güzel bir ağaçlık alan varmış hemen Lee yede haber vererek oraya doğru gitmeye başladım.Bir ağacın tepesinden yere indim.Herkes Türkiyenin güzel bir havası tatlı insanları olduğunu söylüyordu.Ama malesef biz o tatlı misafirperver insanlar yerine Zombi benzeri yaratıklara rastladık.Neyseki kazasız belasız inmiştik.Bi dakka Annem ve babam derken uçağın düşüş sesini duydum ve hüzünlendim.Artık kardeşim ve ben bir Zombi hikayesinin içindeydik.

Zombi DünyasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin