A/N : Di ko na papatagalin pa, nirevised ko kasi, mas maganda kung wala ng extra chapter. ^^ Enjoy Reading Again ~
--
And what i mean sa Pantasya ko, ay ang Pantasya kong ako lang ang maging Girlfriend niya, Hindi naman habang buhay, Kabet niya ako diba?
Pero bakit nga ba?
Unang-una naman, umamin siya sa akin na kailangan niya ako, so, why bother? Naging kabit niya ako dahil kailangan niya ako, Although, alam kong sumabit lang ako sa relasyon nila ng kung sino mang babae ang Girlfriend #1 niya, dahil wala akong panahon na makita ang girlfriend niya.
Duh? Alam ko namang mas maganda ako dun.
WTHell?
Who cares naman kung maganda?
Look on the bright side, hindi naman sa malandi si Dawn or whatsoever, hindi siya papayag na maging kabet niya ako kung wala siyang kahit konting feelings toward sakin diba?
Tama. Make Sense.
"Paw?!" napatingala ako at makitang nasa harap ko na siya.
"Hi Mr. Usares!" bati ko sabay ngiti.
"Dapat sinabing uuwi ka na, sinundo sana kita..."
Nagsimula na akong maglakad at nilampasan ko siya, Alam ko namang sa mga ganitong mga oras nagjojogging talaga siya.
"Bah, bakit ko naman sasabihin sayo?"
Naramdaman kong sumunod na rin siya sa akin. "Bakit mo sasabihin? Baka nakakalimutan mo, Boyfriend mo ako Paw.." halatang pinipigilan niya ang galit niya, napangiti ako sa loob ko. AT TAKE NOTE, siya lang ang tumatawag sa akin ng 'PAW' sa school, dahil Neli, ang tawag nila sa akin.
"Boyfriend kita pagmagkasama tayo pero, Boyfriend ka naman sa paningin ng iba, to make the sentence short, KABET lang ak---" Hindi ko na natapos ang gusto kong sabihin dahil hinalikan na niya ako.
Nalaglag yung suot-suot kong bagpack at patuloy lang siya sa paghalik sakin, hanggang sa naramdaman ko na ang ang pagdikit ng likod ko sa ding-ding.
Nagising ako sa boses ipis ng kapatid ko. Lintek na, mas masakit pa sa tenga boses niya.
“Oyyyyyyyyy!! Utang na loob!! Late ka na naman ate!” may kasama pa yang hampas-hampas, alog-alog. Tsk =__= Antok pa’ko. Pagod ako sa beach kahapon noh.. at sa ding-ding... ano?!
Sinulyapan ko lang yung Alarm Clock, Awwww. 11.08 na. Late na nga. Bumangon na’ko dahil konting push nalang iiyak na yung kapatid ko.
“Ito na, babangon na ang ate, san si Pops?” sabi ko ng may punas-punas effect din ng muta.
Tumalikod na siya. “Nasa baba, nagshashabu.” At boooom. Lumabas na agad ng kwarto ko. Lalala~ nagshashabu na naman si Pops?
Don’t worry, di siya adeek. Ang shabu sa amin, ay kape.
Naligo na’ko, nagsuot ng uniform, at bumaba na. “Owww. Di’ko na naman naabutan si Pops??!! Neri??” sabi ko pagpunta ko ng kusina.
Naghuhugas naman ng plato si Neri, Nerissa Decena. “Bagal mo kasi.”
Kaasar! Hihingi pa naman ako ng allowance, pagganito kasing mga oras umaalis si Papa, -Pops- malamang nagtatrabaho siya. Wag niyo na tanungin kung ano trabaho niya, nagpopot session un. Nyahaha. Chenes lang, Nagtatrabaho siya sa isang kompanya na gumagawa ng Kape. LamNyoNa?
